به گزارش چاپ و نشر به نقل از ایرنا؛نایب‌رئیس شورای ملی زعفران ایران گفت: متأسفانه در خصوص صادرات زعفران ، برندسازی زعفران به صورت مناسب انجام‌نشده و صادرات زعفران به همین دلیل توان رقابت با برندهای خارجی را ندارد.
نبود برندهای قدرتمند زعفران ایران در بازارهای جهانی باعث شده تقریباً هیچ نامی از کشورمان در این زمینه وجود نداشته باشد. ازاین‌رو آگاهی از اهمیت و جایگاه بندسازی برای محصولات صادراتی مانند زعفران و همچنین راهکارهایی که برندهای برتر برای حضور در بازار جهانی از آن بهره می‌برند می‌تواند راهگشا باشد. ایران ۹۵ درصد تولید جهانی زعفران را در اختیار دارد و به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده این محصول شناخته می‌شود. قابلیت توسعه صادرات این محصول در بازار جهانی می‌تواند منجر به افزایش درآمدهای ارزی شود و به همین دلیل آن را از جایگاه ویژه‌ای برخوردار کرده است اما غیر از مسائل و مشکلات درزمینه تولید و نحوه عمل‌آوری زعفران توسط کشاورزان که عمدتاً به دلیل عدم بازنگری در ساختار سنتی تولید است مشکلات فراوانی درزمینه صادرات این محصول باارزش نیز وجود دارد که به دلیل فقدان توجه کافی به استانداردهای بین‌المللی، ساختار نظام بازار رسانی و نداشتن یک تشکیلات منسجم است.
لزوم برند سازی و شناسایی بازارهای هدف
رئیس شورای ملی زعفران ایران در این خصوص گفت: باوجود سختی که در خصوص صادرات زعفران به دلیل تحریم‌ها وجود داشت اما با گشایش‌های ناشی از برجام پارسال ۱۷۰ تن صادرات صورت گرفته است.
محسن احتشام افزود: چین، هند و بازارهای اروپایی و آمریکایی ازجمله هدف‌های اصلی برای صادرات زعفران از ایران محسوب می‌شوند.
وی با اشاره به اینکه باید به سمت برند سازی در حوزه زعفران حرکت کرد ادامه داد: در شرایط فعلی بندسازی در خصوص زعفران برای حضور قدرتمند در بازارهای جهانی یک امر ضروری و غیرقابل‌انکار است. یکی از مهم‌ترین رویکردهایی که باید اتخاذ شود موضوع ابزارسازی در حوزه فروش زعفران است.
رئیس شورای ملی زعفران ایران گفت: بر همین اساس باید بازار مناسب بررسی‌شده و اولویت‌های مناسبی در نظر گرفته شود زیرا مشکلات بخش تولید نسبت به گذشته کاهش پیداکرده است.
وی افزود: تولید زعفران در مدت هشت سالی که از تأسیس شواری ملی زعفران می‌گذرد از کمتر از ۱۰۰ تن به بیش از ۳۰۰ تن رسیده و این موضوع یک دستاورد بسیار بزرگ محسوب می‌شود.
نوسان شدید قیمت امکان رقابت را سخت می‌کند
نایب‌رئیس شورای ملی زعفران نیز گفت: سالانه ۳۵۰ تن زعفران در ایران تولید می‌شود و این محصول توانسته برای ۱۲۰ هزار خانوار اشتغال ایجاد کند.
غلامرضا میری افزود: زعفران سالانه بیش از ۵۰۰ میلیون دلار برای کشور ارزآوری دارد و تقریباً طی سال‌های اخیر صادرات این محصول در کشور ۶۰ درصد رشد داشته است.
وی ادامه داد: در کشورهای دیگر تسهیلات مناسبی به فعالان حوزه زعفران ارائه می‌شود و آنان می‌توانند باقیمت مناسب محصول خود را در بازارهای جهانی عرضه کنند.
نایب‌رئیس شورای ملی زعفران ایران گفت: متأسفانه تاکنون برندسازی مناسبی در خصوص زعفران انجام‌نشده و هنوز این محصول ایرانی بنا به دلایل گسترده‌ای توان رقابت با دیگر برندهای خارجی را ندارد. بی‌ثباتی و نوسانات شدید قیمت نیز از مشکلات حوزه زعفران است که امکان رقابت در بازارهای جهانی را سخت و دشوار می‌کند.
وی افزود: باید در این زمینه تمهیدات مناسبی توسط دولت در نظر گرفته شود تا شاهد افزایش قیمت‌ها نباشیم و صادرکنندگان بتوانند به‌درستی در مسیر بندسازی گام بردارند. رفع موانع تعرفه عوارض صادرات به چین یکی از مشکلات عمده این حوزه است زیرا آن کشور بعد از هند بزرگ‌ترین مصرف‌کننده زعفران است.
میری حمایت نکردن از تشکل‌های صادراتی، پاسخگو نبودن گمرک برای ارائه آمار صادرات و ناهماهنگی نهادهای متولی با سازمان توسعه و تجارت را از عمده‌ترین مشکلات حوزه صادرات زعفران ذکر و بیان کرد: تدوین برنامه جامع فرآیند تولید ارگانیک زعفران، بررسی الزامات و مطالعه تطبیقی این روش تولید در کشورهای پیشرو، مطالعه موردی برندهای موفق زعفران در کشورهای اروپایی و ایران بر اساس معیارهای بندسازی و بازاریابی، بررسی و پیشنهاد ساختار مطلوب برای مدیریت صنعت زعفران در کشور، بررسی اثرات تحریم بر صنعت زعفران و راهکارهای مقابله با آن ازجمله رویکردهای بسیار مهمی است که باید درزمینهٔ بندسازی اتخاذ شوند.
وی گفت: مطالعه تصویر و ذهنیت موجود از برندهای زعفران ایرانی در بازارهای هدف، تدوین برنامه جامع بازاریابی برای زعفران ایرانی و بررسی ظرفیت‌های گردشگری کشاورزی در مناطق کشت زعفران از دیگر موضوعاتی است که باید در خصوص بندسازی مدنظر قرار گیرند.
خام فروشی زعفران، تهدید جدی صادرات
عضو کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی مشهد نیز گفت: بررسی راهکارها و مراحل جهانی‌شدن یک برند ایرانی در صنعت زعفران، مطالعه و بررسی روش خلاقانه برندهای فعال در صنایع غذایی بر اساس میزان استقبال مصرف‌کنندگان و تأثیر بر میزان فروش آن‌ها، بررسی راهکارهای بهبود و توسعه کانال‌های توزیع زعفران در بازارهای هدف و نیازسنجی آموزشی تولیدکنندگان و صادرکنندگان زعفران در کشور ازجمله رویکردهایی است که باید در خصوص بندسازی اتخاذ شوند.
علی شریعتی مقدم افزود: برندسازی می‌تواند زمینه صادرات محصول زعفران را افزایش دهد. تاکنون برای هزار تن زعفران تولیدی، واحدهای بسته‌بندی ایجادشده است.
وی ادامه داد: در حوزه زعفران تکثر تولیدکننده و صادرکننده وجود دارد و فضای کسب‌وکار متناسب با شرایط بازار و تولید در جهتی که برندها بر بازار مسلط شوند قرار نگرفته است.
این صادرکننده گفت: از سوی دیگر مدل بازار ایران به‌گونه‌ای است که می‌توان کالاهای تقلبی را به‌سرعت تولید و عرضه کرد. زعفران یک کالای سنتی و ماده اولیه گران‌قیمت محسوب می‌شود که به سبب عدم برخورداری از دایره مصرف بالا، شرکت‌های بین‌المللی بخش صنعت غذا در حوزه زعفران سرمایه‌گذاری زیادی نکرده‌اند.
شریعتی مقدم افزود: اگر زعفران به‌عنوان ماده اولیه به ماده غذایی دیگری افزوده شود به‌مراتب مصرف‌کننده بیشتری داشته و ارزش آن ماده را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: سالانه ۳۵۰ هزار تن زعفران در کشور تولید می‌شود که معادل ۹۶ درصد از تولید این ماده گیاهی در جهان است و ۷۵ درصد این میزان تولید خراسان رضوی است.
او مشهد گفت: پیشینه صدور زعفران ایران به زمان سامانیان برمی‌گردد و پیاز زعفران نیز از کشور ما خارج از مرزها رفته است.
او همچنین به قاچاق پیاز زعفران به کشورهای دیگر اشاره و بیان کرد: کشوری مانند افغانستان تلاش کرده تا ضمن توسعه کشت زعفران به‌جای کشت خشخاش بخشی از بازار صادراتی ایران را به خود اختصاص دهد و در این راستا پیاز زعفران نیز به‌سرعت می‌تواند در آن کشور تکثیر شود.
وی گفت: بهترین راه مقابله با قاچاق پیاز زعفران و حفظ بازارها تعمیق بندسازی در حوزه این محصول غذایی است. باید قدرت برندهای داخلی حوزه زعفران را بالا برد تا پشتوانه درازمدتی برای تولید این رسته از صنایع غذایی ایجاد شود.
بیشترین زعفران جهان با سه هزار سال سابقه کشت در شهرستان‌های تربت‌حیدریه، زاوه، کاشمر، رشتخوار و مه ولات واقع در جنوب استان خراسان رضوی تولید می‌شود. سطح کنونی زیرکشت زعفران در جنوب خراسان رضوی حدود ۷۰ هزار هکتار است.
