مهدی کاظمی مهیاری : یکی از مهمترین مشکلاتی که صنعت چاپ تهران با آن روبرو است وزارت ارشاد تهران است.
مهدی کاظمی مهیاری مدیرعامل یکی از مجموعه‌های بزرگ چاپی استان تهران است. وی درباره اوضاع و احوال این روزهای صنعت چاپ تهران به خبرنگار چاپ و نشر گفت: وضعیت کشور ایران در حوزه صنعت به‌خصوص صنعت چاپ به‌گونه‌ای نیست که بخواهیم آن را به‌صورت جداگانه بررسی کنیم؛ همه‌ی ما در یک کشتی نشسته‌ایم و در حال حاضر تقریباً همه‌ی استان‌ها در وضعیت مشابه‌ای به سر می‌برند، همگی ما درگیر تورم ۵۰ الی ۶۰ درصدی هستیم و کرونا نیز بیشتر رمق چاپخانه‌های استان تهران و شهرستان‌ها را ربوده است.
وی یکی از نقاط قوت چاپ تهران را دسترسی بهتر به مواد اولیه دانست و اظهار داشت: تولیدکنندگان در استان تهران دسترسی بهتری به مواد اولیه دارند و می‌توانند آن‌ها را با قیمت و کیفیت مناسب‌تری تهیه کنند. این تنها امتیاز ما به‌عنوان چاپخانه‌داران ساکن در پایتخت است؛ اما باز هم تأکید می‌کنم همگی ما در یک کشتی به سر می‌بریم و به یک اندازه در مشکلاتی که اقتصاد ایران را تهدید می‌کند، شریک هستیم. همه‌ی ما به‌نوعی در انتظار به سر می‌بریم؛ در انتظار آنکه ببینیم فرآیند مذاکرات ایران با آمریکا به کجا می‌رسد و آیا تغییری در تورم و نرخ دلار رخ می‌دهد یا خیر.
کاظمی مهیاری یکی از مشکلات اساسی صنعت چاپ کشور را وجود تورمی افسارگسیخته دانست و بیان داشت: ما به‌عنوان تولیدکنندگانی که در حوزه چاپ کشور فعالیت می‌کنیم با مشکلات مختلفی روبر هستیم؛ برای آنکه مسئله را بیشتر برایتان باز کنم مثالی می‌زنم؛ سال گذشته من در حدود ۵۰۰ هزار دلار حواله کاغذ سفارش دادم که با دلار آن زمان چیزی در حدود شش میلیارد تومان هزینه کردم. فروردین بود که کاغذ به دست ما رسید، با در نظر گرفتن سه میلیارد سود در حدود ۹ میلیارد کار برای یکی از بانک‌های دولتی انجام دادیم که هنوز بدهی خودش را با مجموعه ما صاف نکرده است.
این در حالی است که اگر من به‌جای صرف کردن سرمایه خود برای خرید کاغذ تولیدی با آن دلار خریداری کرده بودم سرمایه‌ام از شش میلیارد به ۱۵ میلیارد تومان افزایش‌یافته بود و یا حتی اگر با همان میزان سرمایه اقدام به خرید ماشین می‌کردم هم از سه میلیاردی که هنوز پرداخت نشده به‌مراتب سود بیشتری عایدم می‌شد.
این‌ها در حالی است که این میزان سود باید خرج هزینه‌های اساسی مجموعه شود، هزینه‌هایی مانند پرداخت حقوق کارگران و خرید دوباره مواد اولیه برای کارهای آتی مجموعه. به‌این‌ترتیب می‌بینید کسانی که در حوزه تولید در این روزهای سخت کار می‌کنند با چنین تورم سنگینی چگونه باید تنها برای حفظ بقای خود بکوشند. مجموعه ما از چهار سال گذشته تابه‌حال تنها بر استراتژی بقا تمرکز کرده است.
بیشتر بخوانیذ:
تاکید مدیرعامل چاپ تک بر لزوم تدوین تعرفه و قیمت گذاری سفارشات
پیگیری ارائه تسهیلات بانکی برای نوسازی صنعت چاپ
مدیرعامل مجموعه نقش الماس: اتحاد مهمترین عامل رشد صنعت چاپ تهران
وی در ادامه افزود: مجتمع چاپی مهیار در حدود ۱۰۰ نفر پرسنل دارد، میزان حقوق‌های دریافتی یک کارگر ساده در مجموعه مهیار نیز از سه و نیم میلیون کمتر نیست، ما در ماه حداقل چیزی در حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه پرداخت حقوق داریم؛ این در حالی است که بانکی که کارهای چاپی‌اش را انجام داده‌ایم هنوز اجرتی پرداخت نکرده است.
صنعت چاپ تهران و کمبود نقدینگی
یکی از معضلات دیگر هم این است که با وجود تورم و گرانی این روزها کارگران با چنین حقوقی قادر به تأمین زندگی خود نیستند، همان هم به دلیل بدقولی مشتریانی که به بخش دولتی مربوط هستند پرداختش با مشکل مواجه شده است. از سویی بیماری کرونا نیز کارها را پیچیده‌تر کرده، هرماه تعدادی از کارکنان مجموعه به دلیل مشکوک بودن به داشتن بیماری به مرخصی‌های دوهفته‌ای می‌روند و به‌این‌ترتیب باز هم بخشی از کار به تعویق می‌افتد.
مهیار کاظمی همچنین بیان داشت: در وضعیت کنونی چاپخانه‌های کوچک‌تر و متوسط قادر به ادامه فعالیت نیستند چراکه شوک تورمی باعث می‌شود تا این مجموعه‌های کوچک‌تر به دلیل نداشتن نقدینگی لازم و همچنین عدم اطلاعات درست در خصوص قیمت دادن به مشتری نتوانند به کارشان ادامه دهند.
چاپخانه‌های متوسط و کوچک در هنگام تورم فراگیر با محاسبه‌های اشتباهی که در قیمت دادن گریبان‌گیرشان می‌شود نه‌تنها سود نمی‌کنند بلکه متحمل زیان نیز می‌شوند، به‌این‌ترتیب در شرایط بحران تورم قادر به ادامه نخواهند بود. چاپخانه‌دار شدن تنها به شناخت دستگاه چاپ محدود نمی‌شود؛ یک چاپخانه‌دار مجموعه‌ای از تخصص در کار چاپ، تبلیغات و بازاریابی صحیح و اصولی است، یک چاپخانه‌دار باید بیزینس‌منی قوی باشد که حساب سود و زیان مجموعه‌اش را نیز به‌درستی محاسبه می‌کند، در غیر این صورت محکوم به فنا خواهد بود.
این فعال حوزه چاپ افزود: یکی دیگر از مهمترین مشکلاتی که چاپ تهران با آن روبرو است وزارت ارشاد تهران است. همان‌طور که می‌دانید تمرکز چاپخانه‌ها از قدیم در ظهیرالاسلام و بهارستان بود؛ اما آن‌ها بدون برنامه خاصی چاپخانه‌ها را به غرب تهران منتقل کردند. از طرفی دیگر افراد غیرمتخصصی روی کار آمده‌اند که هیچ آشنایی با فوت‌وفن این حوزه ندارند.
برای مثال ما یک دستگاه از قبل خریداری کردیم و این وزارتخانه بنا به قانو جدیدی دستگاه را پلمپ می‌کند. ما حمایت و کمکی از این ناحیه ندیدیم و فقط می‌دانیم که با این سنگ‌اندازی‌ها جلوی کار چاپخانه‌ها گرفته شده و سرعت پیشرفت و کار پایین می‌آید.
مدیر مجموعه مهیار در همین رابطه بیان داشت: من چندی قبل سفری به ترکیه داشتم و قصدم این بود تا در این کشور یک چاپخانه تأسیس کنم؛ وقتی دنبال کارهای گرفتن مجوز و ثبت شرکت بودم متوجه شدم که مسئولان این کشور چقدر برای راه‌اندازی یک کار تولیدی در کشورشان همراه هستند و بدون آنکه تولیدکننده را مجبور کنند از هفت‌خوان رستم عبور کند، امکان ادامه کار را برای فعالان اقتصادی در این حوزه فراهم می‌کنند.
درصورتی‌که گویا مسئولان ما قدر کار تولیدی را نمی‌دانند و با سخت‌گیری‌های بی‌مورد و عدم همکاری‌های لازم تولیدکنندگان را دلسرد می‌کنند و باعث می‌شوند تا آن‌ها سرمایه‌هایشان را از ایران به کشورهای دیگر منتقل کنند. بنده به‌عنوان یک تولیدکننده در بخش چاپ تهران از وزارت ارشاد تقاضا دارم حداقل اگر کمکی به این صنعت نمی‌کنند در کار تولید دخالت نکنند و اجازه دهند تا ما خودمان مشکلاتمان را حل کنیم.
مهیاری کاظمی افزود: برای اینکه حال‌وروز چاپ تهران اندکی بهتر شود باید ارشاد استان تهران به وزارتخانه بازگردد. چند دفتر در بهارستان قرار دهند و رسیدگی به کارهای چاپخانه‌ها را به آنجا بسپارند؛ چراکه افرادی که در آنجا کار می‌کنند با چاپ آشنایی دارند و از قدیم‌الایام به کارهای چاپخانه‌ها رسیدگی می‌کردند و مشکلات چاپخانه‌داران را بهتر می‌شناسند. از طرفی در دادن مجوز به چاپخانه اندکی تأمل کنند زیرا تعداد چاپخانه‌های تهران از حد نیاز فراتر رفته است.
باید اجازه دهند همین ۵۰۰ الی ۶۰۰ چاپخانه باقی‌مانده‌ای که خوب کار می‌کنند در تهران فعالیت داشته باشند و تعداد چاپخانه‌ها از حد معمول فراتر نرود. نکته دیگری که قابل‌ذکر است مسئله حواله کاغذ و زینک است؛ برای جلوگیری از رانت بهتر این است که این حواله‌ها را حذف کنند چراکه مسلماً کاغذ با ارز ۴۲۰۰ تومانی به من تولیدکننده بخش خصوصی تعلق نخواهد گرفت.
وی همچنین درباره فعالیت‌های چاپخانه‌های دولتی در این حوزه گفت: یکسری چاپخانه‌های دولتی مانند چاپخانه تبلیغات اسلامی تهران هستند که کارهایی مانند لیبل، کارتن، کاربن‌لس و… را به انجام می‌رسانند؛ درصورتی‌که چاپخانه تبلیغات اسلامی باید قرآن و ادعیه چاپ کند نه آنکه با بودجه کلان و با استفاده از رانت‌های دولتی همچون دسترسی به ارز ۴۲۰۰ تومانی در زمینه‌های کاری چاپخانه‌های دیگر دخالت کنند.
مدیر چاپخانه مهیار در همین راستا بیان داشت: چاپخانه بانک ملی برای تأمین نیازهای بانک ملی تأسیس‌شده است و این چاپخانه باید در همین زمینه فعالیت داشته باشد نه آنکه با استفاده از رانت دولتی کارهای دیگر چاپخانه‌ها را بگیرد چراکه مسلماً آن‌ها می‌توانند قیمت‌هایی به مشتریان ارائه کنند که ما بدون داشتن حمایت‌های دولتی هیچ زمان قادر نخواهیم بود با آن قیمت‌ها کارکنیم.
به نظر بنده چاپخانه‌های مهم دولتی باید توسط بازرسان کشوری محدود و کنترل شوند. چاپخانه تبلیغات اسلامی باآن‌همه امکانات دولتی که در اختیار دارد نباید لیبل بستنی میهن تولید کند. مجموعه دولتی این‌چنینی اگر محدود شوند چندین چاپخانه کوچک و متوسط بخش خصوصی می‌توانند احیا شوند.
