در پی جدی تر شدن فعالیت ستادهای انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری بازار آزاد با افزایش قیمت کاغذ تحریر روبرو شد.
به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، بازار آزاد دوباره پس از چند هفته ثبات روی بندی ۵۸۰ هزار تومان، به بندی ۶۱۰ هزار تومان رسید و با افزایش قیمت کاغذ تحریر مواجه شد؛ این در حالی است که این کاغذ در هفته های گذشته خریداری نداشته است.
روند صعودی و افزایش قیمت کاغذ تحریر
به دنبال افزایش قیمت کاغذ تحریر در بازار آزاد و اتمام سهمیه کاغذ دولتی، ناشران که ۳۰ درصد از سهم مصرفکنندگان کاغذ تحریر را به خود اختصاص می دهند، ترجیح داده اند فعلاً منتظر تصمیم دولت برای اختصاص سهیمه ارزی کاغذ سا ل ۹۹ بمانند؛ هر چند دولت پیش از این به صورت غیر مستقیم آب پاکی را روی دستشان ریخته باشد.
از سوی دیگر به نظر می رسد که این افزایش نسبی قیمت کاغذ در روزهای پایانی هفته گذشته ناشی از آغاز فعالیت ستادهای انتخاباتی کاندیداهای تایید صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری باشد که اگر چنین باشد، با افزایش تقاضا در روزهای پیش رو با افزایش قیمت کاغذ تحریر روبرو خواهد شد.
وضعیت تولید کاغذ تحریر در کشور نیز همچنان به حالت اغما به سر می برد و امیدی به آینده آن نیست. در حوزه کاغذ چاپ و بسته بندی که بر خلاف تحریر با وضعیت خوبی در سال های اخیر روبرو بوده ایم نیز در سال جدید مشکلاتی ایجاد شده است.
مشکلات صادرات کاغذ چاپ و بسته بندی
برخی از فعالان حوزه تولید کاغذ چاپ و بسته بندی در این خصوص از مشکلات بر سر راه صادارت کاغذهای تولیدی داخل کشور خبر داده اند. مهم ترین مانع ایجاد شده در این مسیر عدم ثبات نرخ ارز برای صادارت است.
از سوی دیگر خمیر، مواد مصرفی اولیه، قطعات ماشین آلات و … نیز ماه ها است که به دلیل مشکل تامین ارز به دشواری انجام میشود و این تولید را کاهش داده است.
در حوزه کاغذ چاپ و بسته بندی سالانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار تن ظرفیت تولید در ایران وجود دارد که مازاد بر نیاز است و حدود بیش از نیمی از این ظرفیت در داخل مصرف و مابقی به کشورهای عراق، افغانستان، ترکیه و آذربایجان صادر میشود.
بنا به گفته فعالان این بازار؛ یکی دیگر از مهمترین مشکلات حال حاضر برای صادرات کاغذ چاپ و بسته بندی سیستم حمل و نقل کشوری است که با کندی انجام میشود.
در مجموع کاشناسان کارنامه دولت حسن روحانی در حوزه تولید کاغذ را مردود می دانند، چرا که در طول هشت سال گذشته نه تنها اقدامی برای مانعزدایی از پیش پای تولید برداشته نشده است، بلکه تلاش های انجام شده در دولتهای قبل و در دهه ۸۰ در حوزه تولید کاغذ تحریر نیز از میان رفته است، برای نمونه اگر کارخانه چوب و کاغذ مازندران در آستانه روی کار آمدن دولت روحانی سالانه ۸۵ هزار تن تولید داشت و تنها دغدغه اش روی خوش نشان دادن بازار به این نوع کاغذ داخلی بود، حالا، این تولید به صفر رسیده و خط تولید خاموش شده است.
باید دید دولت آینده چه برنامه ای برای تولید کاغذ در کشور دارد، آیا قرار است دوباره میلیاردها دلار ارز صرف واردات و محکوم به مرگ کردن تولید شود؟ یا حداقل شرایط حمایتی به نفع تولید تغییر خواهد کرد.