مجمع عمومی انجمن تولیدکنندگان لیبل ایران در تاریخ هشتم آبان ماه مصادف با پنجاهمین سالگرد ورود اولین ماشین های چاپ لیبل به کشور، در سالن کنفرانس هتل المپیک تهران برگزار شد.
در مجمع عمومی انجمن تولیدکنندگان لیبل ایران جمعی از مدیران بزرگ ترین چاپخانه های فعال در زمینه تولید لیبل و همچنین رئیس اتحادیه چاپخانه داران تهران حضور داشتند تا به بررسی مشکلات مرتبط با تعرفه پایین خدمات چاپ لیبل پرداخته و به ارائه راهکار بپردازند.
در این مجمع که به صورت سالانه برگزار می شود، سخنرانان منتخب درخواست های قانونی و صنفی را به نمایندگی از این انجمن به رئیس اتحادیه چاپخانه داران تهران مطرح کرد که با موافقت و قول مساعد احمد ابوالحسنی مواجه شدند. همچنین در پایان این جلسه کف دستمزدهای چاپ به تفکیک با رای گیری و نظر موافق حاضران تصویب و امضا شد.
بهبود وضعیت کسب و کار لیبل ایران
نخستین ماشین های لیبل چاپ رول در سال ۱۳۵۰ توسط صنعتگری خوش فکر به نام آقای بخشیان با تاسیس شرکت گراف‌کو وارد کشور شد. طی این دوره تاریخی ۵۰ ساله این بخش از صنعت چاپ برای رسیدن به جایگاه امروز خود با فراز و نشیب هایی همراه بوده، جایگاهی که در شرایط کنونی اقتصاد کشور، با چالش های مختلفی مواجه شده است. یکی از این چالش ها قیمت گذاری دستمزدها است که برخی از چاپخانه های غیر متعهد با فعالیت های غیر قانونی و غیر عرفی خود برای دیگر همکاران خود دردسر ایجاد کرده اند.
حسین احمدی؛ رئیس انجمن تولیدکنندگان لیبل ایران و مدیر عامل شرکت صنایع چاپ مادرول در جریان برگزاری مجمع عمومی این انجمن یکی از اهداف این گردهمایی را بهبود اوضاع کسب و کار لیبل در کشور برشمرد و اظهار داشت: ۵۰ سالگی این تجارت به معنای تلاش های بیشتر به منظور تصمیم گیری های بهتر و ارائه بهترین راهکارها است؛ چرا که اوج بلوغ فکری انسان و تجارت ها در این سن است.
به گفته وی تاریخ لیبل ایران به چهار دوره اصلی تقسیم می شود. تاریخی که دوره اول آن مربوط به سال های بین ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ است. در این سال ها دو ماشین روز توسط شرکت گراف کو به عنوان بنیان گذار این صنعت، وارد کشو شد. پس از آن بود که شرکت های دیگری نیز ایجاد شدند که همچنان نیز فعال هستند؛ اما شرکت مذکور همچنان پیشتاز و لیدر چاپ لیبل در ایران شناخته می شد. احمدی درباره دوره دوم این تقسیم بندی ادامه داد: سال ۵۷ و همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن یعنی دوره جنگ تحمیلی به مدت ۱۳ سال کشور در سکون نگاه داشته شد. به طبع آن سرمایه گذاری ها در تمام صنایع از جمله این صنعت متوقف شد.
دوره سوم این تقسیم بندی از سال ۱۳۷۰ آغاز شد و به مدت ۲۵ سال طول کشید که با شیب ملایم سرمایه گذاری و بعضا ضعیفی مواجه بود. در این دوره عمدتا ماشین های آسیایی مانند لترپرس و سنترال درام ژاپنی و آسیایی و دستگاه های افست فول وارد کشور می شد. این واردات تا حدودی به کیفیت چاپ لیبل ایران کمک کرد اما این برای رسیدن به پیشرفت کافی نبود. احمدی با بیان سخنان فوق ادامه داد: در این سال ها تعدادی ماشین ارزان قیمت چینی هم وارد کشور شد که این موضوع اگرچه کمکی به صنعت چاپ نکرد اما موجب افزایش دانش چاپ فلکسو در کشور شد.
رئیس انجمن تولیدکنندگان لیبل ایران سال ۱۳۹۵ به بعد را که البته تاکنون نیز ادامه دارد، با عنوان رنسانس صنعت چاپ خواند و درباره دلایل این نام گذاری، اظهار داشت: در اوایل دهه ۸۰ مشتریان به دلیل عدم یافتن ایده آل های خود در بازار داخلی به سمت بازارهای خارجی به ویژه ترکیه گرایش پیدا کردند. با تسلط ترکیه بر بازار لیبل ایران، انگیزه شرکت های داخلی برای بازیابی بازار ایران بیشتر شد و به این ترتیب شرکت ها به سمت واردات ماشین های هایتک و لوکس اروپایی رفتند.
رشد صنعت لیبل
وی درباره دلایل دیگر این مسئله ادامه داد: در همان دوره چند شرکت اروپایی نمایندگی های خود را در ایران دایر کردند و توانستند با فروشندگان قوی و زبردست خود خریداران را برای ورود به بازارهای جدید مجاب کنند. همچنین موفقیت واردکنندگان ماشین آلات دست دوم در دستیابی به بازارهای جدید و بزرگنمایی در تبلیغات مربوط به بازار و آمار و ارقام چند میلیون دلاری هیجان جدیدی را در بازار ایجاد کرد و مجموع این عوامل به استقبال از بازار لیبل منجر شد.
به گفته احمدی با وجود سرعت رشدی که صنعت لیبل در طی پنج سال اخیر طی کرد؛ نرخ رشد بازار هدف مانند صنایع شوینده و صنایع آرایشی و بهداشتی همگام افزایش ظرفیت تولید ماشین آلات چاپ در کشور نبود. وی افزود: از سوی دیگر از ابتدای سال ۹۹ با مردمی مواجه شدیم که قدرت خریدشان هر روز کاهش یافت که در اثر آن یک سری محصولات از سبد خانواده ها حذف شد؛ در نتیجه نه تنها بازار هدف صنعت لیبل رشدی نکرد بلکه رو به افول رفت. مجموعه این عوامل موجب عرضه زیاد و تقاضای محدود شد.
با وجود تمام عوامل یاد شده احمدی معتقد است که در چنین بازار محدود و ثابتی فرصت سوزی ها و حتی تبدیل فرصت ها به تهدیدها نیز انجام شد، به طوری که رقبا پا به میدان گذاشته و فعالان این عرصه را در تقابل با یکدیگر قرار دادند. وی در ادامه با اشاره به عدم توجه به مصوبه انجمن تولیدکنندگان لیبل در تاریخ دوم اردیبهشت سال ۱۳۹۸ در رابطه با قیمت گذاری ها گفت: متاسفانه برخی از همکاران بدون توجه به افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه و مصرفی با هزینه هایی کمتر از مصوبات انجمن، سفارش قبول می کنند که این باعث متضرر شدن کل صنف می شود.
احمدی برگزاری این جلسه را از بزنگاه های تاریخی برای صنعت لیبل برشمرد که عبور از آن تنها با همفکری و همراهی تمام فعالات این حوزه امکان پذیر است. او تصریح کرد: تنها با توافق بر سر قیمت ها است که می توانیم به حیات خود در این بازار ادامه داده و کار کنیم.
درخواست انجمن تولیدکنندگان لیبل از اتحادیه
کنترل لازم برای ورود ماشین آلات از سوی اتحادیه چاپخانه داران و شناسایی خرید، فروش های زیر پله ای و بدون جواز و کنترل قیمت مواد مصرفی از جمله درخواست هایی بود که احمدی خطاب به احمد ابوالحسنی؛ رئیس اتحادیه چاپخانه داران مطرح کرد. او ادامه داد: یکی دیگر از مهم ترین درخواست های ما استفاده اتحادیه از ابزارهای قانونی برای رعایت مصوبات این جلسه در زمینه رعایت کف قیمت ها است.
خودزنی نکنیم
اتحادیه چاپخانه داران، تنها برای تهران نیست بلکه به کل ایران تعلق دارد و این موضوعی است که اتحادیه چاپخانه داران از ابتدا برای آن برنامه داشته است. احمد ابوالحسنی؛ با بیان مطلب فوق ادامه داد: با این وجود ما تنها صنفی هستیم که بر سر مسئله قیمت خودزنی کرده و به این شکل افراد دیگر را سرمایه دار می کنیم. این در حالی است که صنعت چاپ بسیار بزرگ و گسترده است و قابلیت سرمایه گذاری فراوانی دارد.
قیمت گذاری برای صنعت لیبل در سال ۱۳۹۸ انجام شد اما با بی توجهی تعدادی از فعالان این صنعت روبرو شد. ابوالحسنی با اشاره به اینکه در صورت عدم مشارکت فعالان صنف او نیز قدرت بالایی برای دفاع از آنها در برابر مسئولان نخواهد داشت، اظهار داشت: چرا صنعت چاپ با چنین سرمایه ای باید مشکلاتی نظیر مواد اولیه، جذب مشتری، ماشین آلات و غیره داشته باشد؟ این نشان می دهد که مشکل از خود شما است. تا زمانی که خودتان نخواهید و پشت اتحادیه نباشید، اتحادیه با وجود تمام تلاش هایی که انجام می دهد، نمی تواند معجزه کند.
طبق قانون رئیس اتحادیه چاپخانه داران، قدرت پرسشگری در برابر ارزان فروشی یا گران فروشی را ندارد اما بنا بر ماده ۱۰ قانون مدنی اگر جمع به نتیجه رسیده، تعرفه ای را تعیین کند و آن را به امضا برساند، اتحادیه می تواند وارد شود. ابوالحسنی در این رابطه بیان داشت: بحث من گران فروشی نیست بلکه از دست رفتن کل صنعت است. عرضه و تقاضا و دخل و خرج این صنعت با هم جور نیست. خواهش من از تمام همکاران این است به آنچه که توافق می کنید و بر سرش عهد می بندید، پایبند باشید. در این صورت ما هم می توانیم به عنوان بازوی حمایتی شما در برابر مسئولان وارد شویم و تا پای جان بایستیم.
تشکیل اتاق فکر صنعت لیبل
گفتنی است در پایان رئیس اتحادیه چاپخانه داران تهران پس از شنیدن درخواست های حاضران در جلسه نسبت به مواردی چون تشکیل اتاق فکر صنعت لیبل در اتحادیه چاپخانه داران تهران برای رصد وضعیت بازار و آنالیز قیمت ها، اعمال شرایط فنی در موضوع واردات ماشین آلات چاپ لیبل و مجوزهای صادر شده از سوی اتحادیه و وزارت ارشاد، ابلاغ مصوبات جلسه به همه فعالان صنف، برخورد با متخلفان در واحدهای چاپی غیر مجاز قول مساعد همکاری داد.
همچنین حاضران در این مجمع دیدگاه‌های خود را درباره کف دستمزدهای چاپ به تفکیک اجرت چاپ های چهار رنگ، چهار تا هشت رنگ، اجرت طلاکوب سرد و گرم، اجرت لمینیت چسبدار بیان کرده و در نهایت با رأی گیری اعضا قیمت ها به تصویب رسید و تصریح شد که تخفیف کلیشه و زینک چاپ در صورتی مجاز خواهد شد که هزینه آن ۱۰ درصد مبلغ کل فاکتور باشد.
گفتنی است؛ در انتهای این جلسه نیز مسعود مصطفایی و محمود ذوالفقاری به عنوان عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان لیبل انتخاب شدند.
