مادرول یک برند نام آشنای حوزه ی چاپ لیبل است که از مجموعه های پیشرو صنعت چاپ محسوب می شود. تکنولوژی های جدید خیلی سریع در این مجموعه اخذ می شوند و پشتوانه ی تجربی خوب، ذهن خلاق و دستان حرفه ای پرسنل این مجموعه از هر نوآوری در این عرصه استقبال می کند. در یک کلام می توان حرف برآمده از این مجموعه را حجت قرار داد، ما هم اشتباه نکردیم و بهترین و حرفه ای ترین را مقابل گفت وگوی خود قرار دادیم تا از کاغذ سنگ و مصرف آن در حوزه ی لیبل برایمان بگوید و مزیت ها و کمبودهای این موهبت تازه یافته را عیان کند.
آنچه در حوزه ی لیبل به عنوان سطح چاپ پذیر مطرح می شود به دودسته عمده کاغذ و فیلم تقسیم پذیر است. فیلم ها عمدتاً از گرانول های پلیمری و کاغذها نیز از چوب تهیه می شوند.
دراین بین کاغذها بنا به نوع استفاده از حداقل ۵۰ تا ۵۵ میکرون که حداقل ضخامت کاغذ در صنعت لیبل است که معروف به فارما پیپر هستند و در صنایع دارویی مورداستفاده زیادی دارند تا کاغذهای گلاس و سوپر گلاس که بین ۸۵ تا ۹۰ میکرون ضخامت دارند.
کاغذ معمولی از چوب به دست آمده را در صنعت رول نمی توان بیش از این مقدار گرماژ بالا برد چراکه بحث پذیرش آن در دستگاه برچسب زنی که در سایت تولیدکننده موجود است و همین طور استقامت آن روی سطوح (علی الخصوص روی سطوحی مانند شیشه هایی با قطر کم که کرو دارند) مطرح است و محدودیت هایی را ایجاد می کند.
فیلم های مصرفی در صنعت لیبل نیز معمولاً از همان گرماژ ۵۰ میکرون شروع شده و تا ۱۱۰ الی ۱۲۰ میکرون هم قابلیت مصرف در این رسته را دارند. فیلم های پلی پروپیلن، پلی استر، پلی استایرن، پلی ونیل و پلی اتیلن ازجمله فیلم های مصرفی در صنعت لیبل محسوب می شوند که گرماژهای بالایی دارند. یک سری فیلم های پلیمری مخلوط با آلومینیوم هم هستند که به انواع متالایزها تبدیل می شوند و استفاده های خاصی در حوزه لیبل برای آ نها تعریف شده است.
کاغذ سنگ را می توان به عنوان سومین سطح چاپ پذیر در صنعت لیبل محسوب کرد کاملاً انعطاف پذیر بوده و این امکان را به شما می دهد تا به راحتی روی میکرون ها و ضخامت های بالاتر دست به عملیات چاپ بزنید.
جایگزینی کاغذ سنگ و فیلم
نکته ی جالبی که در مورد کاغذ سنگ وجود دارد این است که باوجود یدک کشیدن اسم کاغذ، رفتار آن در فرآیند چاپ و بحث انعطاف پذیری اش، بیشتر آن را شبیه به فیلم ها کرده است. با این تفاسیر کاغذ سنگ را می توان مناسب ترین جایگزین برای فیلم ها دانست. من به عنوان فردی که مصرف کننده این نوع جنس بررسی مزیت های کاغذ سنگ پشت چسب دار است با اطلاق اسم کاغذ به آن مشکل دارم.
هرچند که اسم لاتین آن هم Stone Paper به معنای همان کاغذ سنگ است و من گمان می کنم اطاق چنین صفتی به این سطح چاپ پذیر منعطف برای آن است که عمده ی ترکیباتش را سنگ های آهکی و کربنات کلسیم موجود در خاک و سنگ تشکیل می دهد که بعد با رزین ها و پلی اتیلن هایی ترکیب شده و به صورت یک سطح چاپ پذیر درمی آید.
یا اینکه یک حالت نوستالژیک برای آن مفروض شده و چون اولین نقش و نگارها و نوشته های بشری بر روی سنگ ها نقش بسته شده به این نام خوانده می شوند اما به هرحال این محصول بیش از کاغذ بودن یک فیلم منعطف و باکیفیت است که دست شما را نسبت به دیگر جایگزینانش در بسیاری از مراحل چاپ آزاد می گذارد.
کاغذ سنگ با اینکه از پودر سنگ و درواقع از متریال خشن به دست می آید بسیار لطیف است و لمس سطح آن احساس خوب و خوشایندی را به شما متبادر می کند. کار با این کاغذ در مجموعه ما به چاپ مخملین معروف است چراکه وقتی برای بار نخست نمونه چاپ شده آن را به دست گرفتیم احساسی از لمس کردن یکپارچه مخملی به ما دست داد. به تجربه خدمت شما عرض می کنم که یکی از چاپ پذیرترین متریال هایی که تاکنون مورداستفاده ما قرارگرفته همین کاغذ سنگ بوده است.
ما برای چاپ خوب و عالی در حوزه لیبل یا باید از کاغذهای های گلاس استفاده کنیم و یا از فیلم ها که دراین بین تغییر مواد اولیه از کاغذ به فیلم هزینه های زیادی را به قیمت تمام شده کار اضافه می کند. در بازار فعلی قیمت فیلم چیزی بیش از دو برابر قیمت کاغذ است و حفظ کیفیت در چنین اوضاعی هزینه زیادی را متحمل کار چاپی می کند که شاید هر تولیدکننده ای زیر بار آن نرود.
در این میان خود فیلم ها نیز، شما برای یک چاپ باکیفیت تر می توانید از پلی پروپیلن به سمت پلیاتیلن حرکت کنید و اگر در این راستا پیشروی کنید افزایش قیمت برابر با ۳۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه خواهید کرد.
کاغذ سنگ را می توان از لحاظ قیمت حد واسط کاغذ و فیلم دانست؛ به عبارت دیگر شما در استفاده از کاغذ سنگ می توانید انتظارات خود را تا سطح کار با پلی اتیلن بالا ببرید اما قیمتی بسیار کمتر برای آن پرداخت کنید.
فرآیند تولید یک لیبل از زمان چاپ آن در چاپخانه شروع می شود و تا چسبیدن آن توسط دستگاه های لیبل چسبان روی محصول موردنظر در سایت تولیدکننده ادامه پیدا می کند. در این پروسه اولین مسئله بحث کیفیت و چاپ پذیری است. ما در صنعت لیبل عمدتاً از ماشین های یو وی (UV) استفاده می کنیم که طبعاً با مرکب های یو وی هم تغذیه می شوند. کاغذ سنگ برای ما متریال جدیدی بود که در بدو ورود به سایت تولید مورد آزمایش قرار گرفت و می توانم فوق العاده بودن آن را ازنظر نشست مرکب و چاپ پذیری تضمین کنم.
مطمئنم که لمس این کاغذ پس از چاپ برای چاپچیان خبره حس بسیار خوشایندی است، شما در کار با این کاغذ احساس می کنید که دارید روی یک سطح مخملین سفید چاپ می زنید. ازلحاظ لمینت هم این کاغذ مشکلی برای شما به وجود نمی آورد و می توانید به راحتی پوشش های لمینتی ۲۰ یا ۳۰ میکرونی را بدون هیچ مشکلی روی آن ها اجرا کنید.
یک نکته مهم در مورد کار با کاغذ سنگ این است که برای حصول به بهترین نتیجه باید قبل از آغاز کار دست به بسترسازی بزنید. همان طور که در خلال بحث اشاره کردم رفتار کاغذ سنگ در هنگام چاپ بسیار شبیه به فیلم ها است و ازاین رو ماشین مورداستفاده شما باید حتماً به برج کرونا مجهز باشد. باید توجه داشت که در صورت عدم وجود کرونا ترتمنت امکان دارد که چاپ شما به قول معروف گرین و یا دانه دانه بشود و نتیجه کار یکنواخت نباشد.
مثال چنین ایرادی امکان دارد به سادگی در یک چاپخانه ی افست که به خاطر تغذیه به صورت شیت عمدتاً برج کرونا در آنها تعبیه نشده به وجود بیاید که چنین ایرادی از کمبود و به روز نبودن سایت تولیدی نتیجه می شود و ربطی به جنس و مرغوبیت کاغذ سنگ ندارد. برای رفع چنین نقصی میتوان قبل از زیر چاپ بردن شیت های این کاغذ را با اضافه کردن مراحلی پرایمر و یا به عبارتی چاپ پذیر کرد. کیفیت و چاپ پذیری کاغذ سنگ زیر دستگاه های چاپ لیبل که همگی یو وی بوده و به برج کرونا مجهز هستند، فوق العاده است.
بحثی که بعد از مرحله چاپ در سایت پیش می آید و بسیار اهمیت دارد مقوله دایکاتینگ است. ما کاغذ سنگ را با سرعت های مختلف، هم در دایکات فلت و هم در دایکات روتاری آزمایش کردیم و هیچ مشکلی از این بابت مشاهده نشد.
هرچند آنچه در ذهن انسان به شکل پیش فرض هنگام کار با چنین کاغذی مطرح است به ترد و شکننده بودن این کاغذ حکم می دهد چراکه ماده ی اصلی تشکیل دهندهی آن پودر سنگ است اما ما دقیقاً با همان سرعتی که روی پلی پروپیلن ها و پلی اتیلن ها دایکات صورت دادیم دست به برش کاغذ سنگ ها زدیم و نتیجه کار هم کاملاً صحیح و قابل قبول بود.
مرحله ی نهایی تولید در صنعت لیبل خارج از چاپخانه و در سایت تولیدکننده کالا رخ می دهد، جایی که باید لیبل چاپ شده ما توسط دستگاه های برچسب زنی روی کالا درج بشوند.
لیبل چاپ شده باید بدون هیچ مشکلی توسط دستگاه اتیکت زنی مشتری پذیرش بشود و تازه آن موقع است که شما می توانید از صحت کار خود اطمینان حاصل کنید. ما این متریال را به مشتریان زیادی ارجاع داده ایم و تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر ایراد و اشکالی از این باب دریافت نکرده ایم. مراحل رها شوندگی و مباحث استقامت لیبل روی کالا، دوام و ماندگاری مرکب در درازمدت، عدم کاهش رنگ، رنگ پریدگی و ازاین دست مشکلات مطرح در صنعت لیبل مقوله هایی هستند که ما تاکنون هیچ گزارشی از آن ها در کار با کاغذ سنگ دریافت نکرده ایم.
ما در کارهای خاصی چون لیبل روغن های ماشین که عمدتاً انبارش آن ها در فضای باز و در معرض تابش مستقیم نور آفتاب صورت می گیرد هم از این متریال استفاده کرده ایم و کاغذ سنگ از این امتحان هم سربلند بیرون آمده است. البته قرار گرفتن در فضای باز، تابش نور خورشید و در معرض هوای آزاد بودن به هر کار چاپی لطمه می زند و کاغذ سنگ هم از آن مستثنا نیست اما می توانم به شما این اطمینان را بدهم که کیفیت کاغذ سنگ در چنین حالتی با بهترین نمونه های پلی اتیلن برابری می کند.
یکی از نگرانی هایی که بیشتر به علت عدم شناخت صحیح از این متریال امکان به وجود آمدن دارد مربوط به مواد اولیه تهیه این محصول است. چون از پودر سنگ در تولید این کاغذ استفاده می شود شاید این شبه پیش بیاید که هنگام کار با کاغذ سنگ امکان دارد تکه هایی از آن جدا بشود و با مرکب مخلوط شده و به ماشین چاپ آسیب بزند. به هرحال با توجه به گرانی دستگاه های چاپ و حساسیت آن ها این نگرانی طبیعی است اما باید بگویم که کاملاً بی مورد است.
شما در کار با کاغذ در مورد پرزهای آن این درگیری را خواهید داشت و کافی است که کاغذی بد برش خورده باشد تا شما را به راحتی کلافه کند اما در استفاده از کاغذ سنگ ما تاکنون چنین مشکلی را تجربه نکرده ایم. ما در وهله های اولیه مصرف این کاغذ بارها دستگاه ها را در فواصل مختلف چک کردیم و خوشبختانه هیچ براده و یا پرزی را روی نوردها و سیلندرها مشاهده نکردیم. این کاغذ حتی در زمان برش خوردن هم پرز ندارد و از همین رو من رفتار آن را بسیار نزدیک به فیلم ها می دانم.
کاغذ سنگ بسیار نزدیک به پلی اتیلن است، همان شفافیت و لطافت را دارد و جالب اینکه وقتی شما به سطح چاپ شده آن نگاه می کنید می بینید که از سطح پلی اتیلن مات تر است اما چاپ روی آن شارپ و خوشایند درآمده است.
یک نکته بااهمیت دیگر که لازم می دانم به آن اشاره کنم بحث تست چسب در حوزه لیبل است. به طورکلی فیلم های چاپ شده ی بدون کرونا در تست چسب ضعیف هستند و این به خاطر بافت، چگالی و دانسیته متفاوت کاغذ سنگ امکان دارد در آن حادتر مشاهده شود اما در صورت رعایت مرحله کرونا این مشکل هم به وجود نخواهد آمد.
اما به هرحال باید توجه داشت که آنچه به عنوان تست چسب در کشور ما مرسوم است با نمونه ی اصلی و استاندارد جهانی بسیار متفاوت است. گویا برخی مشتاق اند که هر طور شده چاپ را از بستر جدا کنند (!) و این کار را عمدتاً با چسب های غیراستاندارد و موسوم به پنج سانتی به انجام می رسانند که کلاً سطح چاپ را جدا می کند (!) درحالی که شرکت تزا برای این کار چسب خاص و شرایط ویژه را معرفی می کند.
ما نباید هیچ وقت بلافاصله پس از چاپ این کار را انجام بدهیم و حتماً باید مدت زمانی از عملیات چاپ گذشته باشد و این نکات مواردی هستند که متأسفانه در کشور ما توجه درستی به آنها نمی شود.
این کاغذ قبل از مورد استفاده قرار گرفتنش در حوزه لیبل توسط ما، بارها در خارج از کشور مورد بهره برداری قرارگرفته و من اطلاع دارم که در آزمایشگاه آکادمیک و استاندارد که مخصوص چنین آزمایش هایی طراحی و تجهیز شده اند بدون هیچ مشکلی ظاهرشده است.
نکته ی دیگری که در این باب به نظرم می رسد به مسائل زیست محیطی مربوط است. می دانیم که برای جذب یک تکه پلاستیک در طبیعت به مدت زمانی بال غبر ۵۰۰ سال زمان نیاز داریم درحالی که این زمان در مورد کاغذ سنگ به یک الی سه سال تقلیل پیدا می کند.
شما اگر این کاغذ را بسوزانید دی اکسید کربن (2CO) بسیار کمی تولید می کند که نسبت به همتایان خود اصلاً در نظر نمی آید و این در حالی است که علم امروز شما را از سوزاندن متریال pvc بر حذر می دارد چراکه این جنس هنگام اشتعال گازهای سرطان زایی از خود متصاعد می کند که برای هر موجود زنده ای خطرآفرین است. به همین علت است که ما در حوزه ی صنعت لیبل عمدتاً از PP، PE و PS استفاده می کنیم که گاه به اشتباه pvc خوانده می شوند.
کاغذ سنگ عمر چندانی در صنعت چاپ ندارد و از اوایل دهه ۹۰ توسط یک شرکت تایوانی به بازار جهان معرفی شد و بعدها در آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و کانادا به شکل گسترده ای مورد بهره برداری قرار گرفت، علت آن هم اهمیت کشورهای آن منطقه به مسائل زیست محیطی و حفظ طبیعت است. طبق آمار، تحقیقات و پیش بینی ها این کاغذ تا سال های ۲۰۲۰ بازار بزرگی پیدا خواهد کرد و علت آن هم همین نکته دوستدار طبیعت بودن این محصول است.
کاغذ سنگ از بدو ورود بازارهای بسیاری را فتح کرد و برای بار اول هم شرکت صنعت و تجارت گستر اطلس ایرانیان در پی یک انتخاب درست، حدود سه سال پیش واردات آن به بازار ایران را آغاز کرد و صنعت داخلی چاپ ما را از مزیت های چنین محصولی منتفع کرد. این کاغذ هم در چاپ های غیر چسب دار و هم در حوزه لیبل و کاغذ پشت چسب دار خوش درخشید و مشتریان پروپاقرص خود را پیدا کرد.
کتاب های نفیس زیادی با این کاغذ به طبع رسید و پای آن به صنعت بسته بندی هم گشوده شد اما یک سال بعد از ورود و دقیقاً حدود دو سال پیش بود که این شرکت در یک تعامل تجاری با شرکت بردارشیب دست به تولید کاغذ سنگ پشت چسب دار زدند و این حوزه از صنعت چاپ را با مزیت های افزوده ی خود ارتقا دادند.
صنایع چاپ مادرول جزو اولین مجموعه های چاپ لیبل است که این کاغذ را مورداستفاده قرار داد و نتایج قابل قبول آن را نیز مشاهده کرد و توانست به پشتوانه اطمینان حاصل شده آن را با اعتماد به مشتریان تراز اول خود پیشنهاد دهد و در کسب رضایت آن ها موفق واقع شود. اکنون که من با شما صحبت می کنم کاغذ سنگ پشت چسب دار به خصوص در صنایع روغن سازی با استقبال بسیار خوبی روبرو شده است.
صنعت چاپ داخلی اما علی رغم تمام تفاوت هایش با آنچه در صنعت چاپ جهان در حال رخ دادن است، بازهم سرنوشت به ناچار مکتومی دارد و به اجبار مجبور به پیروی کردن از سیر صعودی پیشرفت تکنولوژیک است. ازاین رو من گمان می کنم فردای چاپ متعلق به کاغذی است که استقامت بالایی دارد، کیفیت فوق العاد های ارائه می کند، ماندگاری بی نظیری را داراست، ضد آب است و سازگاری کاملا خوبی با محیط زیست دارد.
منتشر شده در شماره ۱۶۷نشریه چاپ و نشر – آذر ماه ۱۳۹۷
