امروزه لیبل ها دیگر تصاویر زیبای معمولی نیستند. لیبل های چاپ دیجیتال عناصر بسیاری را از قبیل دستگاه های چاپ، تونر یا مرکب، جلازنی، سطوح چاپی مناسب، راهکارهای چاپی صحیح و نیز تجهیزات تکمیل سازی مناسب می طلبد. بهترین راهکار لیبل زنی و بسته بندی شامل همه موارد ذکرشده به نحوی عالی و دقیق است.
لیبل های چاپ دیجیتال خودچسب و یا حساس به فشار، تنها هنگامی به صورت محصولی نهایی درمی آیند که مرحله تکمیل سازی روی آن‌ها اعمال شده باشد. این مرحله باعث می شود لیبل های چاپ دیجیتال برخلاف وجود فویل یا جلا قابل دیدن باشد و با استفاده از حروف بریل خوانش آن را برای افراد نابینا و یا کم‌بینا آسان‌تر می‌سازد.
جدول زیر چشم‌اندازی کلی را در مورد کاربرد لیبل های چاپ دیجیتال در بخش های صنعتی مختلف به دست می دهد و ضمنا نوع تکمیل سازی را که برای هر قسمت مورد نیاز است مشخص می کند. اگرچه جزئیات و اطلاعات زیر بر اساس پیمایش های صورت گرفته در فناوری های چاپ سنتی است، اما برای چاپ دیجیتال نیز – با وجود چند استثنا – صدق می کنند.
جلازنـی
در اینجا عمدتاً جلاهای یووی مایع هم برای حفاظت از محصول و هم برای زیبایی لیبل های چاپ دیجیتال به کار می روند. هر زمان که جلا طی چاپ دیجیتالی اعمال می شود – صرف نظر از این که تونر/مرکب دستگاه خشک است یا مایع – نقش عمده اش این است که از لیبل در برابر خراشیدگی و یا ساییدگی حفاظت کند. در چاپ جوهرافشان، از جلا اساساً برای براق‌نمودن ظاهر محصول استفاده می‌شود، زیرا که لایه درخشانی را برای محصول قرار می‌دهد.
لیبل های دارویی معمولاً با کوتینگ های موضعی (Spot Coatings) و جلاهای آبی روکاری می شوند (تکمیل سازی). این امر بدین معنا است که بعداً می توان در طی فرآیند تولید بسته بندی، اور پرینتیگ (Overprinting) را به لیبل افزود.
لمینـت
اگر احتمال می رود که لیبل در محیط های سختی به کار رود، در مرحله تکمیل سازی چاپ لمینت را ترجیح می دهند. لمینت لیبل را در برابر خراشیدگی مکانیکی، حلال ها و روغن های شیمیایی و همچنین انسدادهای کاربردی همچون عوامل مقاوم به نور خورشید محافظت می کند. در چنین مواردی می توان یک لمینت خودچسب و یا فویلی که از قبل به چسب یووی آغشته شده است را مستقیماً روی لیبل های چاپ دیجیتال به کار برد. لمینت عمر قفسه‌ای طولانی مدتی را برای محصول فراهم می کند.
پانـچ‌زنی
معمولاً قالب های پانچی دورانی برای چاپ لیبل به کار می روند. در برخی موارد – هرچند خیلی نادر – از قالب های تخت استفاده می‌شود. برعکس، در اکثر فناوری‌های پانچزنی (از قبیل جعبه‌ای تاشو، IML و لیبل های آغشته به چسب) ماده کاملاً برش داده نمی شود، بلکه تنها لایه های فوقانی آن شیار داده می‌شود. از زمان ظهور چاپ دیحیتال با تیراژهای پایین و چرخه‌های تولیدی سریع، فناوری پانچزنی تغییراتی اساسی پیدا کرده است.
از آن‌جایی که تولید قالب‌های پانچی کاملاً دورانی زمان بیشتری می‌برد (مگر این‌که آن‌ها از قبل موجود باشند)، قالب‌های پانچی نیمه‌دورانی معمول‌ترند؛ هرچند که سرعت قالب های پانچی کامل دورانی را ندارند. با این وجود، به دلیل زمان کوتاه‌تر آماده‌کردن آن‌ها و هزینه‌های کمترشان جاذبه بیشتری برای مبدل‌های لیبل دارند. همچنین به دلیل آنکه نیازی به جایگزینی سیلندر مغناطیسی نیست، تنظیم ابزارهای قالب نیمه‌دورانی راحت‌تر است و این بدین معناست که ارائه‌دهنده خدمات لیبلی می‌تواند ظرف ۲۴ ساعت کار را تحویل دهد.
این نوع فرمت مناسب با چاپ دیجیتال است. همانند گذشته پانچرهای مسطح و یا تخت برای کاربردهای خاص به کار رفته‌اند. به عنوان نمونه، از آن‌ها معمولاً برای لیبل‌های نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌شود و غالباً با یک سیستم فویلی ترکیب می‌شوند.
پانچ لیزری
بزرگ‌ترین مزیت استفاده از استمپ لیزری دیجیتالی و یا سیستم‌های برش لیزری این است که می‌توان چاپ دیجیتالی و فرآیندهای ثانویه را در جریان کاری آن‌ها گنجاند. این امر به مبدل‌های لیبل کمک می‌کند تا هم در فرآیندهای چاپ و هم در پردازش‌های ثانویه بیشترین سود را از فرمت‌های متغیر ببرند. اما عیب استفاده از استمپ لیزری این است که مواد خام متالیزشده همانند PE و وینیل با برش اپتیمال سازگاری ندارند، زیرا که برش لیزری این مواد را از بین می‌برد. با این وجود این عیب تحت‌الشعاع مزیت‌های آن قرار می‌گیرد، به ویژه در روش‌های تولیدی استاندارد که هم زمان واکنشی سریع دارند و هم تعداد زیادی کانتور برشی گوناگون.
حروف‌نگاری بریل
طبق قوانین اروپایی، داروهای تجویزی و نحوه مصرف آن‌ها باید با حروف‌نگاری بریلی شناسایی شوند. لیبل های دارویی که این نوع حروف نگاری را ندارند مجاز محسوب نمی شوند. حروف نگاری بریل را می توان یا با فرآیند سیلک اسکرین و یا با استمپ‌گذاری انجام داد. ولی استمپ گذاری ممکن است باعث پارگی در مواد خام شود و این امر چسباندن لیبل را مشکل‌تر می‌کند. روش‌های چاپ دیجیتالی وجود دارد که استفاده از نشان‌های بریل را ممکن می‌سازد. در این روش از مرکب خاصی استفاده می‌شود که در واقع نوعی چسب است که برای هر نقطه بریلی به میزان خاصی پخش می‌شود.
برجسته‌کاری
ظاهر بیرونی یک محصول چاپی اغلب با جلای برجسته به اشتباه گرفته می‌شود، زیرا که کاغذ از طریق فرآیند استمپ‌گذاری بدشکل می‌شود. جلوه‌های بافتی بسیار زیبا از طریق پلیت‌های چاپی برجسته و یا سیاه قلم شده حاصل می‌شوند. البته چنین جلوه‌هایی مستلزم هزینه و زمان تنظیمی بالاتری است. جلوه‌های استمپ‌گذاری را می‌توان بسیار ساده و با نتایجی مطلوب بر روی مواد چاپ دیجیتالی تولید کرد.
فویل‌کوبی
در فرآیند فویل‌کوبی سرد، چسب‌های یووی بر روی لیبل پرس می‌شوند و حفاظی را بر روی لایه سطحی متالیزشده بعدی فراهم می‌کنند و بدین‌ترتیب، جلوه متالیکی، نقره‌ای و طلایی رنگ را به لیبل می‌افزایند. در فرآیند فویل‌کوبی گرم، به منظور استمپ طرح متالیک بر روی سطح چاپ‌شونده از طریق گرما و فشار از پلیت‌های چاپی خاصی استفاده می‌کنند.
از فویل‌کوبی سرد عمدتاً برای لیبل‌های آرایشی و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود، زیرا که نتایج این فرآیند بر روی مواد مصنوعی و غیرجذبی که مقاوم به آب هم هستند، بسیار عالی و بی‌نظیر بوده است. برعکس، از فویل‌کوبی گرم برای مواد بسیار زیادی از قبیل لیبل‌های ضخیم نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌شود. زیرا که در این لیبل‌ها یا از چسب استفاده نمی‌شود و یا این‌که چسب از قبل در جای خود قرار گرفته است
فویل‌کوبی در لیبل های چاپ دیجیتال
روش‌های مختلفی برای لیبل های چاپ دیجیتال وجود دارد، از جمله جلوه های متالیکی بر روی فویل های سرد که الگویی تکراری است که قبل از چاپ دیجیتال با تیراژ بالا اعمال می‌شود و حروف نگاری و نشان‌گذاری که می‌توان به صورت دیجیتال چاپ کرد. این کار ویژه اوقاتی است که در فرآیند چاپ دیجیتالی نیازی به استر نیست. بعد از چاپ دیجیتال از فویل سرد استفاده کمتری می‌شود مگر در تیراژهای چاپی بسیار بالا. عواملی همچون زمان آماده‌سازی، هماهنگ‌سازی و… را باید در اینجا لحاظ کرد.
فویل های گرم محکم تر هستند و متغیرهای کمتری دارند. بنا به این دلیل این نوع فویل برای تکمیل لیبل های چاپ دیجیتالی به کار می‌رود. در ارتباط با چاپ جوهرافشان، باید فشار سطحی پس از چاپ را در طی پردازش‌های ثانویه در نظر گرفت. اما خطر این کار این است که انتقال فایلی کاملاً به مرکب های جوهرافشان نمی‌چسبد.
چاپ برجسته
با استفاده از یک لایه جلایی ضخیم‌تر می توان جلوه هایی تصویری را مشابه همان‌هایی که در چاپ برجسته یافت می‌شوند به‌دست آورد. این نوع جلوه را تنها می‌توان از طریق چاپ سیلک‌اسکرین بدست آورد. البته این نوع فرآیند تکمیل‌سازی برای لیبل‌های چاپ دیجیتالی بسیار مناسب است.
برش / چرخش
در محیط چاپ دیجیتالی، نقطه شروع قرقره تقریباً بزرگی است که به دسته های لیبلی جداگانه‌ای برای چرخش تقسیم می‌شود و بدین ترتیب به خط بسته بندی می رسند. به منظور حفظ عملکرد دستگاه چاپ، برش و چرخش باید به سرعت انجام شوند. بسته به اندازه لیبل و پهنای قرقره، برش می تواند بین ۲ تا ۱۰ وب را در بر گیرد. این امر تأثیر شگرفی بر زمان آماده سازی دارد، زیرا که برای هر وب باید دو تیغه برشی را به کار برد. در هنگام تولیدات با تیراژ بالا، باید این مرحله را با یک سیستم چرخشی جداگانه انجام داد.
تکمیل سازی آنلاین یا آفلاین
انتخاب تکمیل سازی آنلاین (روی خط) یا آفلاین (خارج از خط) عمدتاً به مدل تجاری و اولویت های خاص شرکت مورد نظر بستگی دارد. به منظور صرفه‌جویی در زمان و هزینه و نیز حفظ سرعت کاری می‌توان برخی عملیات تکمیل‌سازی را با دستگاه چاپ دیجیتال به صورت آنلاین انجام داد. از آن‌جایی که تنظیم عملیات تکمیلی آنلاین زمان بیشتری می برد، اپراتور دستگاه باید دقت و تمرکز بسیاری داشته باشد و از طرفی هر شرکتی حاضر نیست بیش از یک یا دو اپراتور را برای حمایت از دستگاه به کار گیرد. در صورتی که اپراتور نباشد، اتلاف زمان بسیار گران تمام خواهد شد.
برای رسیدن به راهکاری مناسب برای این مشکل، چند عامل زیر را باید در نظر گرفت:
۱- آیا شرکت انواع لیبل ها را تولید می کند (نوشیدنی های، دارویی، غذایی و…) یا این‌که فقط بر نوع خاصی تمرکز دارد؟ صورت اول تنوع زیادی را می طلبد. بهتر این است که جهت داشتن انعطاف پذیری همه مراحل پردازشی را به صورت آنلاین انجام ندهیم. در صورت دوم، روش های آنلاین مناسب ترند.
۲- آیا توجه اصلی شرکت روی زمان واکنشی سریع است و یا آنکه در آن چاپ دیجیتال صرفاً مکمل چاپ سنتی است؟ در مورد اول، تا آن‌جا که ممکن است مراحل پردازشی کمی باید در بر گرفته شود و در اینجا راهکارهای اینلاین سودمندترند. در مورد دوم، مراحل کاری باید از هم جدا شوند؛ چاپ دیجیتال در بخش چاپ، و برش/چرخش در بخش تکمیلی یا پردازش‌های ثانویه.
۳- به هنگام سفارشات کلانی که به عملیات پانچزنی محدودی نیاز دارند، عملیات آنلاین توصیه می شود.
۴- شرکت های کوچک تر که نیروی کاری فشرده تری دارند، می توانند از روش های آنلاین بهره ببرند.
این عوامل تنها پاره‌ای از مسائلی بود که باید به هنگام انتخاب روش صحیح تکمیل سازی در نظر گرفت. در عین‌حال هر شرکت باید کارمندان خود را نیز در فرآیند تصمیم گیرد شریک سازد. امروزه روش های آنلاین تقریباً معادل ۱۵ تا ۲۰ درصد از کل نرخ روش های تکمیلی را به خود اختصاص دارند.
منبع: whattheythink.com
