یادداشت عیدانه حسین احمدی؛ مدیرعامل صنایع چاپ مادرول: صنعت چاپ از وجوه مختلفی از چاپخانه‌های بزرگ با ۵۰۰ کارگر و ماشین‌آلات به‌روز و صدها میلیون سرمایه‌گذاری گرفته تا چاپخانه‌های کوچکی که با چهار کارگر و یک ماشین افست قدیمی اداره می‌شود، برخوردار است. از همین رو بررسی وضعیت صنعت چاپ در سال ۱۴۰۲ نیاز به جزئی‌نگری بیشتری دارد.
سرمایه‌گذاری در بخش سنتی صنعت چاپ به دلیل انواع محدودیت‌ها، افزایش نرخ دلار و محدود بودن سرمایه‌ها کمتر بوده است. در یک بخش‌هایی هم برخی همکاران علی‌رغم همه محدودیت‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ مثلاً در حوزه فلکسیبل متریال‌ها ماشین‌آلات خوبی را وارد و برخی کارهای فوق‌العاده‌ای در حد استانداردهای جهانی تولید کرده‌اند.
در حوزه لیبل نیز یک تعدادی از همکاران ماشین‌آلات روز اروپایی را وارد کرده‌اند که این اقدام موجب ارتقای این بخش از صنعت از منظر کمی و کیفی شد. درزمینه شیت افست (مسطح) کم‌وبیش برخی از چاپخانه‌هایی که در نوآوری سردمدار بودند درزمینه پکیجینگ و در بحث تولید جعبه‌های دارویی ماشین‌آلات خوبی وارد کشور کرده و کار می‌کنند.
در بخش دیجیتال نیز هنوز نمی‌توانم بگویم که در حد کلان شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بوده‌ایم چون ماشین‌آلات پیشرفته دیجیتال هنوز وارد کشور نشده است؛ بنابراین صنعت چاپ در سال ۱۴۰۲ در یک بخش‌هایی پیشرفت داشته است اما این ارتقا به‌واسطه رشد صنعت چاپ نبوده بلکه به دلیل حضور و تلاش افراد علاقه‌مند به نوگرایی و پیشرفت و کار با تکنولوژی‌های جدید بوده است که الحق و الانصاف اکثرشان با سرمایه شخصی خود این کار را کرده‌اند.
در سال ۱۴۰۲ شاهد بودیم که یک بخش خاص، پول‌های عجیب‌وغریبی برای واردات ماشین‌آلات چاپ دریافت و اقدام به اخذ تکنولوژی‌هایی کرد که همه این هزینه‌ها نیز در نهایت منجر به کار چاپی هم نشد اما آن‌هایی که به‌صورت تخصصی ریشه در صنعت چاپ دارند اگر امکانات مالی داشتند یا توانستند تسهیلات مختصری از بانک‌ها بگیرند، در این صنعت سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال کردند و به این شکل یک حرکت روبه‌جلو با تلاش و سرمایه شخصی انجام دادند و توانستند به استانداردهای بین‌المللی نزدیک شوند اما یک تعداد از همکاران نیز به دلایل مختلفی چون کمبود نقدینگی برای سرمایه‌گذاری و عدم تأمین مالی، علاقه نداشتن به تولید و غیره پیشرفتی نداشتند.
به عقیده من سال آینده برای صنعت چاپ، سال سخت‌تری خواهد بود به این دلیل که در پایان امسال با افزایش حدود ۱۲ درصدی نرخ دلار مواجه شدیم. اینکه در سال آینده وضعیت به چه شکل خواهد بود را نمی‌دانم چون اختصاص ارز برای واردات ماشین‌آلات به‌سختی انجام می‌شود که به این شکل قیمت ماشین‌آلات برای ما که در داخل کشور باید با ریال خرید کنیم، بیش‌ازپیش هزینه‌بر خواهد شد.
به‌روز کردن ماشین‌آلات در همه بخش‌های فلکسو، روتوگراور یا حتی دیجیتال مطابق با تکنولوژی‌های روز، گران و هزینه‌بر است چراکه در این زمینه صحبت از ماشین‌های دو میلیون یورویی رو به بالا است یعنی مینیمم نیازمند به یک سرمایه‌گذاری ۱۲۰ میلیاردی به بالا هستیم. ماشین‌آلات دست‌دوم و کارکرده هم که وضعیت مشخصی دارند و دیگر نمی‌شود اسمشان را تکنولوژی نوین نهاد که اتفاقاً آن‌ها در یک بخشی به بازار صنعت چاپ لطمه بیشتری خواهند زد به این دلیل که آن‌قدر ماشین‌آلات کارکرده در رسته‌های مختلف چاپی وارد کشور شده است که ما ازنظر کمی مشکل رقابتی پیدا کردیم؛ البته باید بگویم برای مشتریانی که کیفیت برایشان اهمیت دارد نیز تولیدکننده وجود دارد.
به‌شخصه اعتقاد دارم اگر به دنبال کیفیت و برندسازی هستیم باید به دنبال ماشین‌آلات نو برویم اما با وضعیت ارزی که امروز با آن مواجه هستیم و قیمت‌های سرسام‌آور ماشین‌آلات این تولیدکنندگان هستند که باید تصمیم بگیرند که خرید این ماشین‌آلات با توجه به شناختشان از بازار و بازار هدفشان توجیه اقتصادی دارد یا خیر؟ ممکن است من تشخیص دهم سرمایه‌گذاری سه میلیون یورویی در این بازار جواب می‌دهد و شخص دیگر به این نتیجه نرسد. دوستان و همکاران باید مراقب باشند و در واردات دچار احساسات و هیجانات نشوند. از طرفی فکر می‌کنم سرمایه‌گذاری برای ماشین‌آلات مدرن و ترکیبی مقرون‌به‌صرفه هست یا خیر؟
پیام من برای همکارانم در آستانه سال جدید پیام صلح و دوستی است. باید قبول کنیم شرایط کشورمان خاص است. با توجه به مشکلاتی همانند تحریم‌ها، صنعت چاپ باید در داخل کشور منسجم‌تر از گذشته باشد. واقعیت این است که صنعت چاپ به تمام صنایع خدمات می‌دهد و برایشان ارزش‌افزوده ایجاد می‌کند، درحالی‌که خودش کمترین سود اقتصادی را می‌برد.
در پنج سال گذشته شاهد بودیم که تمام صنایع دیگری که مشتریان ما هستند، مانند صنایع دارویی، شیمیایی، بهداشتی، شوینده، آرایشی و غذایی با افزایش قیمت مواجه بودند اما ما چون نتوانستیم در داخل صنعت خودمان یکپارچگی ایجاد کنیم و از یک موضع قوی با سایر صنایع پشت میز مذاکره بنشنیم، قیمت‌ها به ما تحمیل شد؛ بنابراین اولین پیشنهاد و توصیه من اتحاد، همفکری و همگرایی در داخل صنف خودمان است.
یادداشت عیدانه حسین احمدی؛ مدیرعامل صنایع چاپ مادرول
بیشتر بخوانید: صنایع چاپ مادرول؛ ارتقای جایگاه در بازار لیبل
در یکی دو سال گذشته شاهد اختلاف‌نظرهای عمیق در بین وزارتخانه‌های مربوط و اتحادیه‌های چاپ بودیم؛ باید بدانیم از این اختلاف‌نظرها چیزی عاید صنعت چاپ نخواهد شد. اگر قرار است صنعت چاپ برای صنعتگر و کارآفرین عایدی خوب و قابل قبولی داشته باشد، این جز با همفکری در مواقع اختلاف میسر نخواهد شد. همه نهادها باید به سمتی بروند که از قابلیت‌های هم برای همدلی و اتحاد استفاده کنند.
در پایان با یک پند حکیمانه از حضرت حافظ صحبت‌هایم را به پایان می‌رسانم: «درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آید، نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد». امیدوارم سال آینده برای همکارانم موعد نشاندن و پربار کردن درخت‌های دوستی و از بین بردن نهال‌های دشمنی باشد. آرزو می‌کنم خداوند به اساتید، بزرگان و پیشکسوتان ما که همواره پیشرو بودند عمر باعزت بدهد. دعا می‌کنم همکارانم سال پررونقی داشته باشند و برای خودشان، خانواده‌شان و کارگرهایشان از درگاه الهی کسب‌وکار بهتر و سفره‌های افزون‌تر طلب می‌کنم.
