صنعت چاپ در جهان صنعتی کلیدی است و تنها چند کشور هستند که در زمینه تولید ماشین های چاپ فعالیت دارند؛ ما در سلسله مقالاتی به معرفی بهترین سازندگان ماشین آلات چاپ و بسته بندی و نوآوری های آن ها در جهان می پردازیم؛ در ادامه کمپانی هایدلبرگ (Heidelberg) را معرفی خواهیم کرد با ما همراه باشید.
سازندگان ماشین های چاپ و بسته بندی هر ساله به تولید جدیدترین ماشین های چاپ و بسته بندی دست می زنند و در نمایشگاه های تخصصی این صنعت همچون نمایشگاه دروپا شرکت کرده و دستاوردها و ماشین آلات خود را به منصه ظهور می گذارند.
یوهانس گوتنبرگ (۱۳۹۷ – ۱۴۶۸) تایپ متحرک و در نتیجه چاپ لترپرس را اختراع کرد. قرن‌ها پس از اختراع انقلابی گوتنبرگ، هنر چاپ با حروف چاپی اساساً بدون تغییر باقی ماند. این اولین فرآیند چاپ شامل مرتب کردن حروف جداگانه به کلمات و جملات، مرکب زدن آن ها و سپس فشار دادنشان روی کاغذهای خانگی بود. در سال ۱۸۱۰، فردریش گوتلوب کونیگ اولین ماشین چاپ را به شکل «ماشین چاپ پرسرعت (Schnellpresse) » ساخت. مدت کوتاهی بعد، موتور بخار شروع به ارائه نیروی محرکه برای ماشین چاپ کرد و منجر به پیشرفت تکنولوژی چاپ شد.
فن آوری های جدید مخصوصاً برای آسیابان ها جالب بود، زیرا آن ها علاوه بر آسیاب کردن گندم به آرد، خود را مشغول ساخت ماشین آلات بهتر و راه هایی برای انتقال نیرو کردند؛ بنابراین تصادفی نیست که فصل اول تاریخ Heidelberger Druckmaschinen AG پسر آسیابانی به نام آندریاس هام است.
در مارس ۱۸۵۰، هام که در آن زمان ۲۶ سال داشت، مالکیت کارخانه ریخته‌گری زنگ فرانکتال و کارخانه ماشین‌آلات «همر، هام و کمپانی» را از برادر بزرگترش جورج، گرفت. دو سال بعد او شرکت خود را تأسیس کرد. هام در سال ۱۸۵۶ با آندریاس آلبرت که سه سال از او بزرگتر بود ملاقات کرد. آلبرت دوره کارآموزی خود را در کارخانه کونیگ و بائر (KBA) در اوبرزل در رودخانه مین به پایان رسانده بود، جایی که با چاپ و چاپخانه ها به‌خوبی آشنا شده بود.
آلبرت و هام تصمیم گرفتند برای تولید زنگوله ها، ریخته گری فلز و چاپ‌های پرسرعت جذب نیرو داشته باشند. در عرض دو سال، آن‌ها ۱۴ عدد از این نوع ماشین چاپ را ساخته بودند. یک روزنامه آلمانی، در سال ۱۸۶۴ گزارش داد: «در مدت زمان بسیار کوتاهی، این تجارت برای خود شهرتی ایجاد خواهد کرد که بسیار فراتر از آلمان خواهد رفت. این شرکت به زودی مطبوعات را به مشتریانی تا دوردست اودسا و خرسون ارسال خواهد کرد.»
در سال ۱۸۷۳، دو شریک راه جداگانه خود را رفتند و اندکی بعد به‌شدت با یکدیگر رقابت کردند تا ببینند چه کسی می‌تواند سازنده بهتری باشد. در اکتبر ۱۸۷۵، آندریاس هام یک دستگاه چاپ سیلندر پرسرعت را به قیمت ۲۴۰۰ مارک ارائه کرد که آن را به مشتریانی تا کشور مصر فروخت. یک سال پس از مرگ آندریاس هام (در ۲۲ ژوئن ۱۸۹۴)، پسرش کارل هام شرکت را فروخت. مدت کوتاهی پس از آن، از فرانکنتال به هایدلبرگ نقل مکان کرد، به یک شرکت سهامی تبدیل شد و در سال ۱۹۰۵ به Schnellpressenfabrik AG Heidelberg تغییر نام داد.
در این زمان، ساخت‌وساز در نوع کوچک‌تری از چاپ معروف به پرس پلاتین (Tiegeldruckpresse) آغاز شده بود. کارل گئورگ فردیناند گیلکه در سال ۱۹۱۲ وارد هایدلبرگ شد و چیزی را که او «گیرنده پروانه‌ای» می‌نامید ارتقا داد و آن را به‌عنوان دستگاه تغذیه و قرار دادن خودکار -که در آن یک قفسه چرخشی ورق را با اعمال مکش به کل سطح آن می‌برد- توسعه داد. این بدان معنی بود که ورق دیگر نباید با دست در دستگاه قرار داده می‌شد، عملیاتی که روند کار را به‌طور قابل‌توجهی کند کرده بود.
پس از اینکه تولید سری «اکسپرس» -یک دستگاه پرس پلنت خودکار که قادر به چاپ ۱۰۰۰ برگ در ساعت بود- پس از پایان جنگ جهانی اول آغاز شد، تقریباً یک‌شبه به موفقیتی شگفت انگیز تبدیل شد. محبوبیت آن بیشتر توسط عضو هیئت‌مدیره جدید، استرنبرگ Hubert H.A. Sternberg رخ داد که قلب و روح خود را برای بازاریابی محصول جدید گذاشت.
این جوان ۲۹ ساله به این فکر افتاد که دستگاه مزبور را روی ماشین نصب کند تا بتوان آن را برای نمایش زنده از یک شرکت چاپ به شرکت دیگر هدایت کرد. استرنبرگ با اجازه دادن به چاپخانه‌ها برای پرداخت اقساطی در خرید دستگاه چاپ جدید، معامله را شیرین کرد و باعث بالا رفتن نرخ فروش شرکت شد. او بود که نام آن «هایدلبرگ تیگل اصلی» را به دستگاه داد و بدین ترتیب رنگی از رمانتیسم آلمانی به آن بخشید. او همچنین از هر پنج مشتری یک نفر را برای بازدید از کارخانه دعوت می‌کرد.
از آنجایی که تقاضا به‌سرعت رشد کرد، استرنبرگ اولین خط مونتاژ را در یک کارخانه چاپ آلمانی نصب کرد و اجازه می‌داد هرماه ۱۰۰ «پرس تیگل» مونتاژ شود. ادغام Schnellpressenfabrik هایدلبرگ با Maschinenfabrik Geislingen (M.A.G.) در سال ۱۹۲۹ ظرفیت ریخته‌گری شرکت را گسترش داد. در اوایل دهه ۱۹۳۰، بانک های مختلف اکثریت سهام Schnellpressenfabrik Heidelberg را به دست آوردند و سهام خود را به Rheinelektra، یکی از شرکت های تابعه RWE، در سال ۱۹۴۱ منتقل کردند.
در سال ۱۹۳۴، هایدلبرگ یک دستگاه چاپ سیلندر پرسرعت تمام اتوماتیک را به بازار معرفی کرد که مانند توپ در جهان صدا کرد. در آن زمان، ۶۰ درصد از درآمد شرکت از فروش خارجی بود، سطحی که پس از شروع جنگ جهانی دوم حفظ آن دشوار شد. از آنجایی که چاپخانه برای جنگ ضروری نبود، تولید کاهش یافت. این شرکت برای جلوگیری از اعزام کارگران ماهر خود به جبهه، سفارش ماشین های تراش دقیق و دستگاه های هیدرولیک را پذیرفت.
استرنبرگ از جنبش ناسیونال سوسیالیستی که همیشه به آن مشکوک بود فاصله می‌گرفت. این توضیح می‌دهد که چرا، زمانی که نیروهای ایالات‌متحده در ۳۰ مارس ۱۹۴۵ به هایدلبرگ لشکرکشی کردند، کارخانه مطبوعات نه اشغال شد و نه برچیده شد و تولید در آنجا در ۸ می، حتی قبل از پایان رسمی جنگ، از سر گرفته شد.
در سال ۱۹۵۷، بزرگ ترین کارخانه چاپ در جهان در Wiesloch نزدیک هایدلبرگ شروع به فعالیت کرد. تا سال ۱۹۵۹، ۱۰۰ هزار دستگاه چاپ تولید شد. امروزه تقریباً ۴۰۰ هزار دستگاه چاپ هایدلبرگ در ۲۴۰ هزار شرکت چاپ در سراسر جهان فعال هستند. در سال ۱۹۶۲، شرکت هایدلبرگ شروع به ساخت ماشین های چاپ افست کرد. استرنبرگ چندین دهه در برابر این حرکت مقاومت کرده بود تا اینکه بالاخره تکنسین ها توانستند او را در مورد مزایای این فناوری جدید متقاعد کنند.
موفقیت مالی شرکت علیرغم چندین شکست، مانند رکود در اواسط دهه ۷۰، ادامه یافت. در حدود سال ۱۹۸۰، چاپخانه‌های بیشتری به دنبال چاپ رنگی بودند و ماشین های چاپ هایدلبرگ به‌قدری خوب فروختند که کارخانه دوم در آمشتتن ساخته شد.
این کارخانه که در سال ۱۹۸۵ افتتاح شد، کاملاً کامپیوتری بود. در سال ۱۹۸۸، Heidelberger Druckmaschinen AG متخصص افست وب آمریکایی هریس را خریداری کرد و بدین ترتیب وارد بخش جدیدی از بازار شد. در طول سال مالی ۹۰-۱۹۸۹، هایدلبرگ رکورد فروش ۷۶۰ میلیونی فرانکی را با حاشیه سود ۳۰ درصد به ثبت رساند. در سال ۱۹۹۵ دروپا شاهد ارائه یک خط کاملاً جدید از محصولات هایدلبرگ بود. در حال حاضر هایدلبرگ با توجه به گسترش تکنولوژی هرساله با معرفی محصولات جدید به بازار چاپ سهم وسیع‌تری از این صنعت را از آن خود می‌کند.
