یکی از چالش های پیش‌روی صنعت غذا که همواره تولیدکنندگان این بخش را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، تامین مواد موردنیاز بسته بندی است. این صنعت در کشور ما بسیار نو‌پا است و ارزش آن را دارد که دولت حمایت ویژه‌ای از آن به‌عمل آورد.
به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ سیروس رستمی، مدیر عامل گروه صنعتی شرکت آسان تیکن یکی از چالش های پیش‌روی صنعت غذا را تامین مواد موردنیاز بسته بندی دانست و گفت: یکی از چالش های پیش روی صنعت غذا که همواره تولیدکنندگان این بخش را به نحوی تحت تاثیر قرار می‌دهد، تامین مواد موردنیاز بسته بندی است. صنعت ادوات بسته بندی صنایع غذایی در کشور ما صنعت بسیار نو‌پا است و ارزش آن را دارد که دولت حمایت ویژه ای از این صنعت به عمل آورد.
وی افزود: عمر این صنعت به سی سال نمی رسد و در سال های اخیر شدت گرفتن تحریم های اعمال شده بیش از پیش آن را تحت تاثیر قرار داده است. در صنعت درب بسته بندی مشکلات بسیاری در مقابل تولید قرار دارد، در این صنعت میزان مواد اولیه موردنیاز که بتوان آن را در کشور تامین کرد، حجم ناچیزی دارد و تولیدکننده به ناچار ماده مورد نیازش را از خارج کشور تامین می کند.
رستمی تاکید کرد: کشورهای محدودی نیز در جهان وجود دارند که مواد اولیه مورد نیاز ساخت درب بسته بندی را تولید می کنند. یکی از مواد مورد نیاز این صنعت، ورق قلع اندود شده است که سال گذشته درحالی که با شروع دوباره تحریم‌ها تامین آن با مشکل مواجه شده بود، توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز با ممنوعیت وارداتی مواجه شد.
وی اشاره کرد: ورق TFC دیگر ماده موردنیاز صنعت بسته بندی است که سال گذشته ممنوع الورود شد و ارز ۴۲۰۰ تومانی به آن تعلق نگرفت، این در حالی است که در عین ناباوری ارز دولتی به مواد دیگری تعلق گرفت که در کشور تولید می شود و به این مواد برخلاف قانون ارز ۴۲۰۰ تومانی تخصیص داده شد.
این موضوع مشکلاتی را در بازار فروش محصولات صنعت بسته بندی به‌وجود آورد. تولیدکننده‌ای که ارز ۴۲۰۰ تومانی را دریافت کرده بود، به راحتی توانست ماده مورد مصرف برخی از رقبای خود را در حجم بسیار زیاد وارد کند و از این طریق با گرفتن قدرت رقابت تولیدکنندگان دیگر، بازار را به شکل مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر خود قرار دهد.
مدیر عامل گروه صنعتی شرکت آسان تیکن گفت: خوشبختانه در سال ۹۸ ثمره مخالفت بسیاری از تولیدکنندگان با نحوه تخصیص ارز و واردات به بار نشست و این چالش از پیش پای تولیدکنندگان برداشته شد. برای ایجاد رقابت سالم در بازار لازم است که یا ارز دولتی به همه تخصیص داده شود یا به هیچ‌یک از تولیدکنندگان ارز ۴۲۰۰ تعلق نگیرد. سال گذشته این تصمیم غیر کارشناسی باعث شد که برخی ارز ۴۲۰۰ بگیرند و برخی از این ارز بی بهره بمانند.
وی افزود: تخصیص ارز توسط دولت باعث شد افرادی بتوانند با استفاده از ارز دولتی و نقدینگی بالا حجم بسیار زیادی ورق وارد کنند و همین موضوع قدرت رقابتی کارخانه‌هایی که نتوانستند این ارز را دریافت کنند، تحت تاثیر قرار داد و قدرت مانور شرکت‌های بزرگ باعث شد شرکت های کوچک تر خود به خود از رقابت حذف شوند. ۹۸ و ۹۷ سال‌های سختی به لحاظ تولید بودند، چون تنها افرادی که توانستند ارز دولتی بگیرند برنده بازار رقابتی شدند.
رستمی بیان کرد: نوسانات ارزی یکی دیگر از عوامل موثر بر تولید در صنایع مختلف محسوب می‌شود. این نوسانات روی تولیدات ما تاثیر بسیار مهمی دارد. ثابت نبودن نرخ ارز فرآیندهای مختلف تولید را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و به همین علت لازم است که مسئولان برای این موضوع یک راه‌حل اساسی ارائه دهند. یکی از راهکارهای این معضل تک نرخی شدن ارز است که می تواند ثبات تولید را در پی داشته باشد. دولت باید برنامه ای برای ثبات نرخ ارز و تک نرخی کردن آن داشته باشد.
وی گفت: با وجود تمامی موانع موجود در مسیر تولید، تامین قطعه در شرایط تحریمی یکی از بغرنج‌ترین و پرهزینه ترین این مراحل است که ۳۰ تا ۴۰ درصد از هزینه های تولید را به خود اختصاص می‌دهد. در یک سال اخیر توانستیم ۳۰ درصد از قطعات موردنیاز را که در گذشته از خارج خریداری می‌کردیم، بومی سازی کنیم.
رستمی بیان کرد: در حالی است که این موفقیت بدون هیچ حمایتی از سوی دولت به‌دست آمده است. حال تصور کنید اگر این روند را ادامه دهیم و حمایت دولتی نیز پشت سر ما تولیدکنندگان قرار گیرد، این رقم چقدر افزایش می یابد؟ بی‌شک با کمک دولت می توان در ظرف چندین سال به بومی‌سازی ۱۰۰ درصدی قطعات موردنیاز صنعت رسید. برای اینکه بتوان قطعات و دستگاه‌ها را بومی‌سازی کرد، به زیرساخت‌هایی نیاز است که باید هرچه سریع تر در کشور فراهم شود.
وی اشاره کرد: یکی از این زیرساخت ها، ارتباط دانشگاه و صنعت است که متاسفانه فاصله آن در کشور ما چشمگیر است. لازم است که در بسیاری از مواقع دولت برای حمایت از تولیدکننده اقدام کند، اگر خود دولت نمی‌تواند اقدام حمایتی انجام دهد، لازم است که تسهیلات ارزان‌قیمت را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد، چراکه این کار نیاز به زیرساخت گسترده دارد و باید برای چنین سرمایه‌گذاری‌های عظیمی به تولیدکنندگان وام‌های بلاعوض داده شود، چراکه این کار یک اقدام محدود نیست و فواید آن برای سالیان دراز درکشورماندگار می شود.
رستمی گفت: بنابراین بومی‌سازی مواد موردنیاز و توجه به پتانسیل‌های موجود در صنایع غذایی، باید در دستور کار قرار گیرد. به‌طور مثال کشاورزی برای ایران یک مزیت نسبی محسوب می‌شود و باید چرخش زنجیره تولید را بیش از هر زمان دیگری در کشور سرعت دهیم. با وجود این مسائل اما عواملی باعث کند شدن سرعت تولید در کشور ما می شود که بوروکراسی اداری، یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش سرعت تولید است. برای رفع این موضوع لازم است که زنجیره تولید چندین‌برابر افزایش یابد.
مدیرعامل گروه صنعتی شرکت آسان تیکن خاطرنشان کرد: در حال‌حاضر صنعت نوپای بسته بندی به حمایت همه‌جانبه دولت نیازمند است بنابراین باید به مزیت‌های نسبی کشور توجه کرد و زمینه‌های فعالیت را افزایش داد. به صنعت بسته بندی در کشورهای دیگر نگاه ویژه‌ای می‌شود و این صنعت که در ایران با چالش‌های بی‌شماری همراه است، لازم است که با تک نرخی شدن نرخ ارز رقابت سالم و سازنده بین تولیدکنندگان ایجاد شود، چراکه این موضوع باعث می‌شود قیمت تمام‌شده محصولات یکسان باشد.
بیشتر بخوانید:
صادرات تولیدات فیلم های پلاستیکی قابل استفاده در صنعت بسته بندی
بهره برداری از ۶ واحد فرآوری و بسته بندی ماهی و میگو
برای اینکه بتوان نتیجه دلخواهی از صنعت در کشور گرفت باید برای تولید و اجزای صنایع مختلف برنامه مشخصی داشت. در صنعت بسته بندی نیز لازم است برنامههای حساب‌شده‌ای برای تک‌تک مراحل تولید از جمله قطعهسازی، ماشین‌سازی، تامین مواد اولیه و غیره داشته باشیم. در کشور ما سالانه حدود دو تا سه میلیون تن ورقه‌های مختلف به مصرف صنایع میرسد، با در نظر گرفتن اینکه حداقل میزان ارزبری این محصولات بالای ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون دلار است، آیا بهتر نیست مسوولان کشور ما در این زمینه تصمیمات کارشناسی بگیرند و فضای مناسب را برای تولید فراهم و چتر حمایتی‌شان را بر سر تولید داخل بگسترانند؟
