گروهی از محققان دانشگاه میشیگان نشان دادند که کلرید سدیم یا همان نمک خوراکی، می‌تواند از مواد بسیار گران‌تری که برای کمک به بازیافت پلاستیک‌ها استفاده می‌شوند، بهتر عمل کند.
به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از گرند نیوز (ground.news)، اگرچه پلاستیک ها در طول تاریخ با عنوان بازیافت پذیر به بازار عرضه شده اند، اما واقعیت این است که نزدیک به ۹۰ درصد زباله‌های پلاستیکی در ایالات متحده به محل‌های دفن زباله یا زباله سوز‌ها ریخته می‌شود و در محیط زیست آلودگی ایجاد می‌کنند.
یکی از دلایلی که پلاستیک‌ها بسیار دور ریختنی شده اند این است که مواد بازیافتی به اندازه کافی ارزشمند نیستند که بتوان منابع مورد نیاز برای تهیه آن‌ها را خارج کرد. بر اساس پیش‌بینی‌های این تیم تحقیقاتی، نمک خوراکی می‌تواند اقتصاد را تغییر دهد و هزینه‌ها را به شدت کاهش دهد.
نمک خوراکی کاتالیزور بازیافت پلاستیک
محققان نشان دادند که اکسید مس و نمک خوراکی به عنوان کاتالیزور برای تجزیه و بازیافت پلاستیک معروف به پلی استایرن عمل می‌کنند. اکنون، آن‌ها نشان داده‌اند که نمک سفره به تنهایی می‌تواند محصول جانبی موم را در پیرولیز پلی اولفین‌ها از بین ببرد. پلی اولفین ها پلیمر‌هایی هستند که ۶۰ درصد زباله‌های پلاستیکی را تشکیل می‌دهند.
هنگام استفاده از نمک خوراکی به عنوان کاتالیزور برای پیرولیز پلی اولفین ها، این تیم عمدتاً روغن مایع حاوی مولکول‌های هیدروکربنی مشابه آنچه در سوخت دیزل یافت می‌شود، تولید کرد. محققان نشان دادند که یکی دیگر از مزایای کاتالیزور نمک، قابلیت استفاده مجدد است.
بیشتر بخوانید: تمرکز پلاست ۲۰۲۳ میلان بر صرفه جویی انرژی و پایداری
همچنین محققان نشان دادند که نمک خوراکی به تجزیه چیزی که در اثر حرارت لایه‌های پلاستیکی متالیز شده به وجود می‌آید، کمک می‌کند، که معمولاً در بسته‌بندی مواد غذایی استفاده می‌شوند، مانند کیسه‌های چیپس سیب‌زمینی که در حال حاضر بازیافت نمی‌شوند.
