در حالی که تولیدکنندگان کاغذ از کمبود آخال (ضایعات کاغذ) که نقش اساسی در چرخه تولید کاغذ در کشور دارد، گلایه دارند، رئیس سندیکای تولیدکنندگان از امحای ۱۰۰ هزار تن آخال در ابتدای سال به دلیل شیوع کرونا خبر می دهد.
به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از خبرگزاری تسنیم، چند هفته‌ای است که تولیدکنندگان کاغذ در کشور با مشکل کمبود آخال (ضایعات کاغذ) که مواد اولیه برای تولید خمیر کاغذ به شمار می‌رود- روبرو شده‌اند؛ مشکلی که از ابتدای سال جاری با قطع جمع‌آوری آخال از سراسر کشور و قطع واردات آن به دلیل بسته‌شدن مرزها در دوره شیوع ویروس کرونا شکل گرفت.
از سوی دیگر قیمت‌ها در بازار تولیدات داخلی کاغذ نیز به موازات بازار واردات افزایش داشته است و شاید توان کمبود ضایعات کاغذ، گرانی مواد اولیه در نتیجه افزایش نرخ ارز و … را بتوان از مهمترین این عوامل نام برد. اما نکته حائز اهمیت این است که بازار کاغذ تولید داخل در حوزه کاغذ بسته‌بندی و صنعتی که بازار بسیار پررونقی به شمار می‌رود، باید مراقبت شود تا خودکفایی در این حوزه که در سال‌های اخیر شکل گرفته از میان نرود. در این راستا سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا تلاش‌هایی برای جبران این کمبود داشته است، اما همچنان مشکل پابرجاست.
بنا به گفته ابوالفضل روغنی گلپایگانی، رئیس سندیکای تولیدکنندکگان کاغذ و مقوا، در حدود ۲۰ درصد نیاز سالانه کشور به آخال بی‌پاسخ مانده است و این یعنی وقفه در روند تولید. وی از امحای ۱۰۰ هزار تن مواد بازیافتی و ضایعات کاغذ در ابتدای سال جاری در کشور خبر داد؛ اقدامی که زمینه‌ساز مشکل فعلی شده است. او در این‌باره گفت: دولت به دلیل شیوع ویروس کرونا ۱۰۰ هزار تن از مواد بازیافتی که به کاغذ بر می‌گردد را دفن کرد، آن زمان مسئله سلامت مردم در درجه اول اهمیت قرار داشت و ما نیز مخالفتی نکردیم، تنها هشدار دادیم که در ماه‌های آینده دچار مشکل خواهیم شد.
بیشتر بخوانید: الگویی برای جمع آوری آخال و تولید کاغذ بسته بندی
وی ادامه داد: به هر حال هر تصمیمی که شورای عالی مبارزه با کورید ـ ۱۹ داشته باشد، تصمیم قانونی است، اکنون محدودیت‌های سه ماه نخست سال برداشته شده است، اما آثارش هنوز پابرجا است. ۱۰۰ هزار تن آخالی که می‌توانست به چرخه تولید کاغذ در کشور بازگردد، از بین رفته و امروز اثرات آن در صنعت تولید به خوبی مشهود است.
روغنی در پاسخ به این پرسش که آیا هیچ کاری جز امحای این میزان ضایعات کاغذیی امکان‌پذیر نبود، افزود: کشور دچار بحران بزرگی شده بود، تجربه هم در این زمینه وجود نداشت؛ البته سندیکا تجربه کشور چین را ارائه کرده بود که مواد بازیافتی و ضایعات کاغذ از محل مبدأ جمع‌آوری و با مکانیزم خاصی ضد عفونتی شده و تا زمانی که تحویل کاغذ‌ساز می‌شوند، این ضدعفونی کردن ادامه داشته باشد. اما چون این اقدام زمان و بودجه بسیاری می طلبید، دولت نمی توانست آن را اجرایی کند.
وی با بیان این مطلب که ۱۰ درصد از نیاز سالانه ما به آخال یا ضایعات کاغذ از بین رفته است، اضافه کرد: باید این نیاز جبران شود.
روغنی همچنین با اشاره به دیگر مشکلاتی که کرونا بر سر راه تولید کاغذ در کشور قرار داده است، به بسته بودن مرزها و فرصت‌سوزی در صادرات کاغذ اشاره کرد و گفت: در حوزه کاغذ بسته‌بندی ما ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تن کاغذ مازاد بر نیاز کشور تولید داریم. در سال های اخیر برخی تصمیمات غیر کارشناسی دولت موجب شده تا موانعی بر سر راه صادرات کاغذ شکل گیرد.
این فعال حوزه تولید کاغذ در کشور اضافه کرد: حضور در یک بازار خارجی کار ساده‌ای نیست. ماندن در آن به مراتب سخت تر و پیچیده تر است. در سال های گذشته هر زمان که تولیدکنندگان بازار جدیدی برای کاغذ در خارج از کشور ساختند، چند دستورالعمل غیر منطقی صادر شده تا جلوی آن گرفته شود؛ به همین دلیل با وجود تمام محدودیت های جدی که در زمینه تولید کاغذ داریم، صادرکننده خوب و با کیفیتی در منطقه به شمار می رویم که حتی به کشورهای اروپا و چین که خود از صاحبان تولید هستند، نیز صادرات داریم. اما اعتماد به ما کمرنگ است که این در نتیجه تصمیمات بی‌ثبات و ناپایدار از سوی مسئولان در دوره‌های مختلف است.
روغنی یادآور شد: در این ماه های اخیر که مرزها باز شده اند، ما روند مشخص و ثابتی نداشته ایم. مرزهای ایران با کشورهای همسایه یا ۲۴ ساعت باز بوده یا پنج روز بسته. ثباتی وجود نداشت که بتوان معامله و تردد لازم را انجام داد. از سوی دیگر تمام دنیا درگیر بیماری کورید ـ ۱۹ است؛ پس فرصت چندانی برای صادرات نیز مهیا نیست.
