بازار ایران در بخش لیبل و کاغذهای پشت چسبدار، بازار بکری است، در حالی که این دیدگاه، توهمی بیش نیست. چرا که واردات بی رویه ماشین آلات چاپ لیبل و سرمایه گذاری های بدون مطالعه طی دو الی سه سال گذشته، موجب شده تا این بازار به اصطلاح بکر، با مازاد ۱۰۰ میلیون متر مربعی تولید، مواجه باشد! در ادامه گفت و گویی با رئیس کارگروه لیبل اتحادیه چاپخانه داران تهران خواهیم داشت.
حسین احمدی، رئیس کارگروه لیبل اتحادیه چاپخانه داران تهران که وظیفه اصلی جامعه اقتصادی ایران در شرایط فعلی را حمایت از تولیدکننده داخلی دانست و گفت: در شرایطی هستیم که به دلیل تحریم های اعمال شده علیه کشورمان، از یک سو توان خرید مردم و میزان مصرف جامعه کاهش یافته و از سوی دیگر بازار صادراتی کالاهای ایرانی نیز با محدودیت های جدی روبرو شده است. در این وضعیت بخاطر سرمایه گذاری‌های بدون مطالعه و ورود بی رویه ماشین آلات چاپ لیبل، ظرفیت تولید آنهم در یک شیفت کاری به بیش از ۲۰۰ میلیون متر مربع یعنی دو برابر نیاز سالیانه کشور رسیده است.
وی افزود: به طور قطع، کاهش مصرف چه به دلیل پایین آمدن قدرت خرید مردم و چه به دلیل محدود شدن بازارهای صادراتی، کاهش تولید کالاهایی را به همراه آورده که روی آنها لیبل و برچسب هایی حاوی اطلاعات کالا زده می شد. حال با این شرایط آیا می توان گفت بازار لیبل ایران، بازار بکری است؟
مدیر چاپ مادرول با اشاره به وجود رقابت ناسالم در بازار لیبل اظهار داشت: وقتی میزان تولید دو برابر مصرف باشد یا باید به دنبال بازارهای جدید باشید یا درگیر مقوله کاهش غیر منطقی قیمت ها و رقابت ناسالمی می شوید که در حکم شمارش معکوس برای تعطیلی واحد تولیدی خواهد بود.
وی ادامه داد: از اهداف و برنامه های در دست انجام کارگروه لیبل، بررسی راه های قانونی است که بتوان از طریق آن مسیر ورود سرمایه گذاری جدید و ماشین آلات بیشتر برای تولید را کنترل کرد تا حداقل بیش از این عرصه فعالیت بر تولید کننده داخلی تنگ تر نشود.
نتیجه دومین جلسه کارگروه لیبل
احمدی همچنین در خصوص نتیجه دومین جلسه کارگروه لیبل نیز گفت: در جلسه یاد شده اعضای کارگروه در خصوص تعرفه واردات مواد اولیه پشت چسب دار بحث و تبادل نظر کردند و با توجه به تامین ۹۵ درصدی نیاز کشور توسط تولید کنندگان داخلی، نسبت به کاهش تعرفه واردات آن مخالفت کردند.
به گفته مدیر صنایع چاپ مادرول، هرگونه تلاش برای پایین آوردن رقم تعرفه واردات مواد اولیه پشت چسب دار، منجر به نابسامانی و چالش در بازار آرام این مواد در داخل خواهد شد.
وی افزود: در شرایط فعلی که بزرگ ترین وظیفه جامعه اقتصادی ایران باید حمایت از تولید کننده داخلی باشد، چرا باید تعرفه مواد اولیه پشت چسب دار کاهش پیدا کند؟ آیا این کار مسیر واردات را به ضرر تولید ملی هموار نخواهد کرد؟
احمدی به برخی نظرات مطرح شده در خصوص اینکه رقم فعلی تعرفه مواد اولیه پشت چسب دار، ایجاد رانت می کند، اشاره کرد و گفت: کل تعرفه گمرکی که در حال حاضر به هر متر مربع مواد اولیه پشت چسبدار تعلق میگیرد در حدود ۳۰ الی ۳۵ درصد است و با توجه به دلار ۴۲۰۰ تومانی، رقم واقعی تعرفه چیزی در حدود ۵ درصد می باشد؛ بنابراین در حالی که متوسط قیمت این مواد در بازار ۱۱ هزار تومان است پس اختلاف قیمت ۳۵ تا ۴۰ درصدی اعلام شده، رقم درستی نیست.
وی افزود: از سوی دیگر اعضای دومین جلسه کارگروه لیبل، خود به تنهایی مصرف کننده بیش از ۵۰ درصد مواد اولیه پشت چسبدار بازار داخلی هستند که همگی اصرار به خرید این مواد از تولیدکنندگان داخلی دارند. آنها بر این باورند که در بدترین شرایط بازار هم مواد اولیه مورد نیازشان توسط تولید کنندگان وطنی تامین شده و از این رو نیازی به تغییر و جایگزینی تامین کننده مواد اولیه خود نمی بینند.
